Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009

"Το πιο ωραίο είναι το επόμενο λιμάνι..."

Ήρθες πάλι στο όνειρο μου. Πάει καιρός από την τελευταία φορά. Πάει καιρός από την τελευταία φορά που είχαμε επαφή.
Δεν σε συλλογίζομαι πολύ τελευταία. Τον τελευταίο μήνα η ζωή τρέχει και τρέχω και 'γώ από πίσω προσπαθώντας να πιάσω τον ρυθμό της· ανεπιτυχώς! Δεν τους μπορώ τους γρήγορους ρυθμούς, το ξέρεις. Υπάρχει και μια άλλη στο μυαλό μου. Τη σκέφτομαι περισσότερο από σένα, το εξομολογούμαι. Δεν απολογούμαι όμως.
Το ξέρω ότι θα ζηλέψεις. Έστω και λίγο θα ζηλέψεις. Έχεις μάθει μαζί μου να έρχεσαι πάντα πρώτη και μπορεί να μην σε νοιάζει και τόσο αλλά θα ζηλέψεις. Όχι δεν έχω αρχίσει να σε ξεχνάω. Πώς μπορώ άλλωστε; Απλά εμείς τελιώσαμε. Η ζωή όμως όχι. Προχωρά και δεν γυρίζει πίσω για κανέναν.
Τα βλέπω όλα πιο καθαρά. Το καράβι μου έχει ξεφύγει από την φουρτούνα και τα νερά έχουν γαληνέψει. Έχουμε βρεί ήδη στεριά. Δεν αράξαμε όμως. Προχωράμε. Μετά το Αμστερνταμ, το Λίβερπουλ, δεν μπορώ να αράξω σε μικρό λιμάνι. Οι ναύτες πεθύμησαν ένα νόστιμο πιάτο φαί, να σμίξουν με γυναίκες στο λιμάνι, μα εμπιστεύονται τυφλά τον καπετάνιο. Αυτός ξέρει...

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

Ακόμα ένα τικ!

Που το τζιαιρό που είρτα Αθήνα εν σαν να έχω μες το συρτάρι μου μια λίστα τζιαι κάθε τόσο να βάλλω τικ. Μια λίστα με τους τραγουδιστές που εμεγάλωσα με τα τραούδκια τους τζιαι νιώθω πολλά ωραία την πρώτη φορά που τους ακούω που κοντά.
Σήμερα επήα στην Αρχιτεκτονική που παίζει ο Μάνος Ξυδούς με τον Πάνο Κατσιμίχα. Το Μάνο Ξυδούς είδα τον αρκετές φορές με τους Πυξ Λαξ. Παίζει να μεν έχασα συναυλία τους στην Κύπρο. Είπεν αρκετά τραγούδια που Πυξ Λαξε, με τζείνη την τόσο ωραία χαρακτηριστική βραχνάδα τζιαι εθυμήθηκα τα νιάτα μου(ναι ακούται κάπως, αλλά τότε που ήμουν τρίτη Γυμνασίου ας πούμε, φαίνεται μου αρκετά μακρυνό).
Τον Κατσιμίχα όμως ήταν η πρώτη φορά. Ήταν πάρα πολλά καλός. Ειδικά μια ώρα που εκάτεβηκε που τη σκηνή τζιαι εshιερέταν τον κόσμο ένα-ένα σαν ετραγούδαν, ένιωσα πολλά οικεία μαζί του, έν ξέρω πως αλλιώς να το πώ. Απλός, λιτός και απέριττος, παρέα με τη φυσαρμόνικα του.



Εγώ βασικά, πόψε έθελα να πάω στο Χαρούλη, αλλά έπιασα που την Τρίτη τηλέφωνο να κάμω κράτηση τζιαι εν είχεν τόπο. Είμαι σίουρος ότι κάποιοι εννά διερωτηθούν ποιος εν ο Χαρούλης. Ο Χαρούλης εν ένας εξαιρετικός τραγουδιστής που την Κρήτη, που αν τζιαι δεν είναι ακόμα τόσο γνωστός, έχει ένα πιστό κοινό που τον ακολουθεί. Μετά επρότεινα τους Πορτοκάλογλου αλλά εν τους εκαλοάρεσεν η ιδέα τζιαι τελικά εβάλαν με να επιλέξω που Κορκολή-Πρωτοψάλτη, Γλυκερία-Τσαλιγοπούλου, Ξυδούς-Κατσιμίχα. Όπως εκαταλάβατε εδκιάλεξα το τελευταίο τζιαι δεν το μετανιώνω καθόλου!
Πραγματικά η νύχτα εξεπέρασε κάθε προσδοκία μου. Επέρασα πολλά ωραία, το πρόγραμμα πολλά ωραίο όπως πολλά ωραίο ήταν τζιαι το συγκρότημα που έπαιζεν μετά, "Τα παιδία παίζει", που ένας τύπος ετραγούδησεν το Show must go on των Queen τζιαι εshισεν το.
Highlight της βραδιάς ήταν όταν ελαλούσαν το Knockin' on heaven's door τζιαι ο Κατσιμίχας εμιμήθηκε την φωνή του Bob Dylan. Ήταν τέλια ο ίδιος!
Εννά πάω τζιαι στο Χαρούλη, σύντομα! Κατά τα άλλα τη Δευτέρα γράφω Μηχανική Φυσικών Διεργασιών τζιαι όπου να ΄σαι ξημερώνει τζιαι κόμα να πέσω. Καλημέρα!!!

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009

Εξεταστική!?

Σαν να μην συμβαίνει τίποτε. Κάρβουνα, μπύρες, κιθάρα, ξενύχτι.. Κατά τα άλλα περίοδος εξεταστικής. Ε μα αφού ήταν Τσικνοπέμπτη! Εύκολη η δικαιολογία.

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009

Ο Βαλεντίνος, ο Κλέφτης και ο Φίλτατος...

Εν τζιαι εν ότι το εγιόρταζα ποτέ ιδιαίτερα τζιαι λείπει μου τωρά που είμαι μόνος μου, ούτε εννα πώ τα τετριμμένα ότι οι ερωτευμένοι γιορτάζουν κάθε μέρα, απλά τούτη η φάση καρδιούλες, αρκουδάκια ξέρω ΄γω, ποτέ εν μου κάθετουν. Θέλοντας τζιαι μη όμως, τούτη η φασαρία που γίνεται βάλλει σε σε σκέψεις.
Εγώ τη νύχτα επέρασα την με το συμφοιτητή μου το Κλέφτη που είρτεν για να δκιαβάσουμεν τάχα, αλλά στη πρώτη δυσκολία επαρετήσαμεν τα τζιαι εκάτσαμεν είδαμε το γαύρο.
Επειδή είμαι αδκιασερός να σας πω γιατί Κλέφτης. Μια νύχτα επιστρέφαμε που τους Βατράχους με το αυτοκίνητο του Κλέφτη, είχαμε τζιαι τα κρασιά μας τζιαι ανεβαίνοντας την Παπάγου είδαμε δκυο κοπέλλες.
-Παίξε την πουρού των κοπέλλων ρε, λαλώ, τζιαι επαιξεν την.
Εshιερετήσαν μας τζείνες.
-Ρε εshιερετήσαν μας
-Ε στράφου πίσω ρε, λαλώ του
Εστράφηκεν, εσταμάτησεν δίπλα τους τζιαι ανοιξεν το παράθυρο.
-Να σας πάμε κάπου κορίτσια?
-Οχι, εμείς κλειδαρά ψάχνουμε
Τζιαι τότε ο δαιμόνιος εραστής ρίχνει την ατάκα!
-Ελάτε μέσα να σας πάω, έχω κάνει κλέφτης!
hahahaha Τζείνες εχαντακωθήκαν προς στιγμής τζιαι επροχωρήσαν, ο Κλέφτης εξεκίνησεν να φύουμε τζιαι εγώ να παιθάνω που τα γέλια! Γι αυτό και τον αναφέρω ως Κλέφτη, μεν πάει ο νους σας στο κακό.
Μετά το γαύρο που έδερεν με το κούντημα του διαιτητή για ΑΛΛΗ ΜΙΑ φορά, έκατσα εμαείρεψα. Έκαμα καρμπονάρα με κολοκυθάκια, συνταγή του Jamie. Άνοιξα τζιαι ένα Μοσχοφίλερο τζιαι εκάτσαμεν να φάμε. Αν έαφτα τζιαι κεράκια κάλλιστα θα μπορούσες να το πεις και ρομαντικό δείπνο. Μετά επετάχτηκεν τζιαι ο Κλέφτης στο περίπτερο έφερεν δκυο οικογενειακά Nirvana με cookies. Είμαστε τζιαι λιτοδίαιτοι όπως καταλαβαίνετε. Τούτο με τα Nirvana τα οικογενειακά εκάμναμεν το πολλα στην εξεταστική του καλοτζιαιρκού. Ο Κλέφτης έφυεν πριν λλίο αφού εν επέρναμεν απόφαση να πάμεν πούποτε τζιαι έκατσα να περιγράψω τη νύχτα μου αφού εν έχω τίποτε καλύτερο να κάμω.
Αρέσκει μου πολλά να μαειρεύκω εν το μεταξύ, εν κάτι σαν hobby για μένα. Βρίσκω συνταγές, κυρίως που τον Jamie τζιαι δοκιμάζω ότι να 'ναι. Μέχρι τζιαι chef εσκέφτουμουν να γίνω αλλά τελικά εκέρδισεν με η επιστήμη;p Για τούτο ίσως να μιλήσω άλλη φορά.
Κάποιος ερώτησεν για το Φίλτατο. Μια νύχτα δαμέ σπίτι μου με κιθάρες και τραγούδι, κάποιος είχεν την φαεινή ιδέα να πιάμε την Τέλεια που απόκρυψη να της αφιερώσουμεν τραγούδι. Επιάμεν την τζιαι επάιξαμεν της το Αν ήσουν άγγελος του Καζούλη. Ο Φίλτατος εν το μεταξύ ήταν έξω στο μπαλκόνι τζιαι παίζει να εσκέφτετουν να αυτοκτονήσει. Εμείς απποθήκαμεν τζιαι μετά που λλίο εξαναπιάμεν την τζιαι επαίξαμεν της την Πρωτη μας φορά του Κότσιρα. Τούντη φορά σίουρα εσκέφτετουν να αυτοκτονήσει. Μετά ο Κλέφτης είχεν μια άλλη φαεινή ιδέα. Να της στείλει ο Φίλτατος μήνυμα να την ρωτήσει αν της αρέσαν τα τραγούδια, μπας τζιαι κάμουμε μιαν αρχή σε τούτην τη γαμημένη τη κατάσταση. Μετά που καμιά ώρα που επροσπαθούσαμεν να το πείσουμε, με θεμιτά και αθέμιτα μέσα, τελικά έστειλεν της. Έκτοτε αποκτήσαν μια επαφή, αλλά τίποτε ουσιαστικότερο από ανταλλαγή μυνημάτων ανά λλίες μέρες. Αναμένουμεν..;p
Είδα και το Wrestler εψές. Όντως εν πολλά καλός ο Mickey Rourke.
Happy Valentine's day!?

Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009

Γίνε αντίλαλος χαρά μου

Two Minutes To Midnight - παιχνίδι
1. Put your iTunes/Napster/Zune Player/WinAmp/etc on shuffle.
2. For each question, press the next button to get your answer.
3. YOU MUST WRITE THAT SONG NAME DOWN NO MATTER HOW SILLY IT SOUNDS!

Από τον Αλέξανδρο

IF SOMEONE SAYS "IS THIS OKAY" YOU SAY?
Για μας τους δυο – Χρήστος Θηβαίος

WHAT WOULD BEST DESCRIBE YOUR PERSONALITY?
Η Αθήνα – Στάθης Δρογώσης
Είμαι ένα όμορφο χάος? Θα το πάρω ως κομπλιμέντο!

WHAT DO YOU LIKE IN A GUY/GIRL?
Θα φύγεις μοναχή - Παπακωνσταντίνου

HOW DO YOU FEEL TODAY?
Με τόσα ψέματα – Αλκίνοος Ιωαννίδης

WHAT IS YOUR LIFE'S PURPOSE?
Δεν μας συγχωρώ – Πορτοκάλογλου, Τσαλιγοπούλου

WHAT IS YOUR MOTTO?
Δως μου να πιω - Πορτοκάλογλου
Πίνω δεν λέω αλλά ντάξει..;p

WHAT DO YOUR FRIENDS THINK OF YOU?
Εχεμύθεια - Αρλέτα
Πολύ πιθανόν!

WHAT DO YOU THINK OF YOUR PARENTS?
Η μικρή μας πολιτεία – Παύλος Παυλίδης
Έχει μια λογική άμα το σκεφτείς

WHAT DO YOU THINK ABOUT VERY OFTEN?
Σκιές και χρώματα - Αρβανιτάκη
Σκιές των ματιών πάντως σίουρα όι;p

WHAT IS 2+2?
Τίποτα δεν χάθηκε - Μάλαμας

WHAT DO YOU THINK OF YOUR BEST FRIEND?
Το ξέρω πια δεν μ΄αγαπας – Χάρις Αλεξίου
Βρε λές?;p


WHAT DO YOU THINK OF THE PERSON YOU LIKE?
Κάθε όνειρο στο χάρτη – Μανώλης Φάμελλος
θέλει να μου πεί ότι εννά μείνει όνειρο??

WHAT IS YOUR LIFE STORY?
Σιωπή μου – Εκείνος & Εκείνος
Μπααα

WHAT DO YOU WANT TO BE WHEN YOU GROW UP?
Δρόμο άλλαξε ο αέρας - Μάλαμας
Προφητικό?;p

WHAT DO YOU THINK WHEN YOU SEE THE PERSON YOU LIKE?
Κάτω απ’ το πουκάμισο μου – Πορτοκάλογλου
Κάτω απ' το πουκάμισο μου η καρδιά μου σβήνει? Α? Παίρνει τρελλό ρυθμό ξα σβήνει!

WHAT DO YOUR PARENTS THINK OF YOU?
Όσα η αγάπη ονειρεύεται – Αλκίνοος Ιωαννίδης

WHAT WILL YOU DANCE TO AT YOUR WEDDING?
Η εποχή των ανέμων – Χρήστος Θηβαίος

WHAT WILL THEY PLAY AT YOUR FUNERAL?
Κακές Συνήθειες - Πασχαλίδης

WHAT IS YOUR HOBBY/INTEREST?
Θέλω τη μέρα που θα φύγεις – Χρήστος Θηβαίος

WHAT DO YOU THINK OF YOUR FRIENDS?
Γιατί – Στόκας
Δεν έχω κάποιο έντονο ερώτημα η αλήθκεια

WHATS THE WORST THING THAT COULD HAPPEN?
Δεν είμαι άγγελος – Μανώλης Φάμελλος

HOW WILL YOU DIE?
Ο κήπος - Μάλαμας

WHAT IS THE ONE THING YOU REGRET?
Δύση και Ανατολή – Γιάννης Χαρούλης
Πού σου νέφκω πού πάεις!

WHAT MAKES YOU LAUGH?
Κάθε φορά που χάνομαι – Βήτα Πεις
Άμα έννεν εγώ που οδηγώ σίουρα γελώ;p

WHAT MAKES YOU CRY?
Κοντρόλ - Παπακωνσταντίνου

WILL YOU EVER GET MARRIED?
Το γκομενάκι μου – Μανώλης Φάμελλος
Τι θέλει να πει? Θα παντρευτώ το "γκομενάκι" μου?

WHAT SCARES YOU THE MOST?
Μαύρο φώς – Χρήστος Θηβαίος
Δεν θα το 'λεγα. Φοβίζει όμως το να χάσω το φως μου

DOES ANYONE LIKE YOU?
Το τραίνο γεύγει στις οκτώ – Χάρις Αλεξίου
Εν με θέλει κανένας να το πιάω να φύω??

IF YOU COULD GO BACK IN TIME, WHAT WOULD YOU CHANGE?
Μινοράκι – Χάρις Αλεξίου
Ε επειδή την έπαιξα ματζόρε να πάρω το χρόνο πίσω να το αλλάξω δλδ?

WHAT HURTS RIGHT NOW?
Το παλιό μου παλτό - Δάντης

WHAT WILL YOU POST THIS AS?
Γίνε αντίλαλος χαρά μου – Χρήστος Θηβαίος

Κάποια εν τέλια άκυρα και τα αφήνω ασχολίαστα;p

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009

Graffiti, the art that is considered as a crime

Κατά την τρίτη τάξη του Γυμνασίου άρχισα να περνώ μια hiphop φάση στη ζωή μου. Φαρδιά jeans, φόρμες με κουκούλα τζιαι έτσι, άκουα ελληνικό hiphop(ΖΝ, ΤΧC, FFC μέχρι Active Member τζιαι άλλα low bap συγροτήματα) τζιαι άρκεψα να κάμνω graffiti. Μέχρι τζιαι breakdance εξεκίνησα να μάθω αλλά ήμουν ανεπίδεκτος μαθήσεως.
Οπως είπα ήταν μια φάση τζιαι στη πορεία έκοψα γενικά, εσυνέχισα το graffiti όμως. Που τη μουσική εκράτησα κυρίως τους Active Member, γιατί μεγαλώνοντας άρκεψα να προσέχω το στίχο τζιαι οι ανθρώποι τζείνοι(ή τζείνος) εγράφαν απίστευτα πράματα. Πλέον εν τους παρακολουθώ, αλλά κάποια παλιά τους κομμάτια συνεχίζω να τα ακούω.
Που το δημοτικό εξεχωρίζαν τα σχέδια μου στην τέχνη που τους άλλους, επέρναν μου μπορώ να πω. Κάποτε εσχεδίαζα τζιαι μόνος μου σπίτι. Έτσι, σαν να ήβρα την καλλιτεχνική μου διέξοδο στο graffiti.
Ήταν τζιαι η αίσθηση της παρανομίας, που το έκαμνεν ακόμα πιο ωραίο. Να πιέννεις σπίτι να τρίφεσαι με το σπίρτο(οινόπνευμα;p) για να μεν δει η μάνα σου τα spray πας τα shιέρκα, να ακούεις τον παραμικρό ήχο τζιαι να ξιππάζεσαι, να θωρείς το περιπολικό τζιαι να βουράς να χάνεσαι μες τα χωράφκια. Ωραίες εποχές. Μια φορά έππεσα τζιαι σκοτώθηκα θέμα τζιαι έshισα το παντελόνι μου. Ούτε θυμούμαι τι ψευκιές είπα της μάνας μου, θυμούμαι όμως ότι άρεσκεν μου πολλά τζείντο παντελόνι.
Έχει πάνω που ένα χρόνο να κάμω κάτι σε χαρτί τζιαι σε τοίχο έχει που το στρατό. Αφορμή όμως για να τα θυμηθώ τούτα ούλλα, ήταν όταν σήμερα στην βιβλιοθήκη σε μια κρίση βαρεμάρας και καλλιτεχνικής δημιουργίας, εσχεδίασα κάτι.





Ίσως να το συνεχίσω αύριο. Μεν σου πω να ξανακάμω σε τοίχο. Το Πολυτεχνείο εν γεμάτο τζιαι εν έχει καν μπάτσους!;p

Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2009

Της αγάπης την ουσία...

Σήμερα εξεκίνησα δκιάβασμα στη βιβλιοθήκη. Ανακοινωθήκαν τζιαι οι ημερομηνίες της εξεταστικής(wow!) τζιαι περιμένουμε τζιαι πρόγραμμα εντός των ημερών.
Κατά τα άλλα περνώ μια μουντή, θα έλεγα, περίοδο. Είμαι άνθρωπος που μου αρέσκουν γενικά τα μαύρα τζιαι τα γκρίζα, λατρεύω τα μελαγχολικά τραούδκια τζιαι γουστάρω τον χάλια καιρό, αλλά τούτο εν διαφορετικό. Βασικά άρκεψε να γίνεται όλο και πιο έντονη η απουσία μιας γυναίκας στη ζωή μου τζιαι είμαι σχεδόν σίουρος ότι τούτο φταίει. Που την άλλη όμως εν υπάρχει καμιά που να με τραβά ώστε να προσπαθήσω να κάμω κάτι. Τούτο εν κάπως ανησυχητικό.
Υπάρχει όμως η συμφοιτήτρια μου η Μιλησία. Την περασμένη εφτομά εκάμναν οι ομάδες μας δίπλα εργαστήριο τζιαι σε κάποια φάση είρτεν τζιαμέ τζιαι έπιαν μας κουβέντα με έναν συμφοιτητή μου περί εργαστηρίου. Εθυμήθηκα τις ώρες που εμάννευκα πάνω της μες τα αμφιθέατρα στο πρώτο έτος τζιαι έχω την στο μυαλό μου τις τελευταίες μέρες. Θα εμπορούσα να την ερωτευτώ παράφορα νομίζω, αλλά δυστηχώς έχει δεσμό.
Τέλοσπάντων πάω για ύπνο. Έχει δκιάβασμα το πρωί. Την καληνύχτα μου!