Κυριακή 31 Μαΐου 2009

Θα 'λεγα ΟΚ, όμως γλυκειά μου, τι θα έλεγες εσύ;

Σήμερα το απόγευμα ήρτα πίσω σπίτι τζιαι όταν επήα να ανοίξω την πόρτα κάτω είδα το κλειδί ότι εσχημάτιζεν ορθή γωνία. ΄Εβαλα το μέσα όσπου έμπαινε τζιαι επήα να το ιshιώσω, αλλά τζιαμέ που εκόντεφκε να έρτει στα ίshια του εκόπηκε μέσα. Εκτύπησα του διαχειριστή εάνοιξε μου, έφκηκα έφερα τσιμπιδάκι τζιαι έφκαλα το κομμάτι, ούλλα καλά.
Πόψε έπιαν με ο Κλέφτης να πάμε cinema να δούμε το Illuminati. Λαλώ κάποιος όροφος εννά χει φως να χτυπήσω να μου ανοίξεi. Οι παραπάνω εν φοιτητές, Σάββατο νύχτα. Η παράσταση που εφτάσαμε ήταν 12.15, ως τις 3.15 ήμουν σπίτι. Είχεν φώτα η πουπάνω μου, μια χαρά λαλώ να τις χτυπήσω. Έshιεσεν με κανονικά. Εκτύπησα ενός άλλου κοπελουθκιού που ξέρω που σίουρα εν θα με εξιτίμαζεν άμα τον εξύπνουν, πάλε τίποτε. Τελικά επήα Αμπελόκηπους στην ανιψιά μου, εξύπνησα την τζιαι έπιασα το άλλο το set.
Ήταν σιούρα όξυπνη όμως τούτη πουπάνω, γιατί ώσπου να ρτω είχεν κλείσει τζιαι την εξωτερική τη πόρτα τζιαι που έμπηκα στην πολυκατοικία άκουα φωνές που σημαίνει είχεν κόσμο. Εν ήταν ούτε μόνη της να πεις εφοήθηκε. Τέσπα έμπηκα.
Εξαναξύπνησα την ανιψιά μου έτσι ώρα. Ήταν την πρώτη εφτομά που εμετακόμησεν σπίτι της, τζείνη τη νύχτα που εγίνηκα άχρηστος που τα ρακόμελα τζιαι επήα η ώρα 5 το πρωί εξύπνησα την για να της βάλω το πλυντήριο μίshι μου. Αν της το εβάλετε εσείς, έβαλα της το τζιαι εγώ. Άις το πελά έκαμα τη μιτσιά τζιαι εφοήθηκε ότι έπαθα τίποτε τζιαι εκτύπουν της έτσι ώρα. Πόψε ήταν πολλά πιο χαλαρή. Εννα υποψιάστηκεν ότι πάλε μαλακία έκαμα.
Εν το μεταξύ, πόσο ανυσηχητικό είναι να έχεις απώλειες μνήμης με το μεθύσι? Έπαθα το αλλό δκυο φορές σίουρα, η μια πάλε φέτος. Τζιαι εντάξει, ώσπου εν η φάση που σου τα λαλούν τζιαι έρκουνται σου σιγά σιγά ok, αλλά άμα σου λαλούν τζιαι όσο τζιαι να προσπαθήσεις εν γίνεται τίποτε, εν λλίο scary.



Τις τελευταίες δκυο μέρες ακούω το συνέχεια.

Δευτέρα 25 Μαΐου 2009

Που λογαριάζω το μηδέν μου με το άπειρο και βρίσκω ανάπηρο τον κόσμο στα σημεία...

Προχτές είπα ότι πλέον εγώ είμαι τζείνος που μαθαίνει τραούδκια του αρφού μου, αλλά ήρτεν να με διαψεύσει. Ποτέ εν έδωκα στον Κραουνάκη ιδιαίτερη σημασία, εννοώ να κάτσω να μελετήσω λλίο τη δισκογραφία του. Ξέρω αρκετά που τα γνωστά του τραούδκια, κόκκινα γυαλιά, ανθρώπων έργα, ξέρω γω, αλλά τούτο εν έτυχε ποτέ να το ακούσω. Τζιαι βάλλω το τραγουδημένο που τον ίδιο, γιατί κατ' εμέ, οι ερμηνείες των δημιουργών πάντα ξεχωρίζουν.



Μιας τζιαι έθιξα το θέμα να βάλω ακόμα ένα video που αποδεικνύει, για μένα, ότι οι ερμηνείες που τους δημιουργούς ξεχωρίζουν. Βρίσκω τες πολλά πιο άμεσες τζιαι αυθεντικές, έστω τζι αν δεν διαθέτουν τις φωνές που έχουν οι Αλεξίου τζιαι η Τσανακλίδου στο πρώτο, ή η Τσαλιγούπουλου σε τούτο.



Τούτο το καλοτζιαίρι η παραλιακή φκάλλει μου έναν άλλο εαυτό. Εν ξέρω τι συμβαίνει, αλλά εγώ διασκεδάζω το αφάνταστα!;p

Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

Οι ρόλοι αντιστρέφονται

Πριν 4-5 χρόνια, το thing ήταν εκπαιδευόμενος έφεδρος αξιωματικός στο Λουτράκι τζιαι στις άδειες μου έρκουμουν Αθήνα στον αρφό μου. Εκυκλοφόραν με, στο Kalua που τότε ήταν στα φόρτε του, κάτω στα μαχαζιά, ξέρω γω. Τωρά αντιστραφήκαν οι όροι. Ο αρφός μου πτυχιούχος πλέον, εργαζόμενος, έρκεται να ορκιστεί τζιαι εγώ είμαι τζείνος που κανονίζει που εννά πάμεν. Περνούν τα χρόνια.
Όσο περνούν τα χρόνια η επικοινωνία με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας μου γίνεται όλο και καλύτερη τζιαι ειδικά με τον αρφό μου. Κάποτε εσκοτωμούμασταν άγρια. Τζείνος ο μεγάλος, ο σοβαρός, το υπόδειγμα τζιαι ΄γω ο μιτσής, ο καλομαθημένος, ο πιο ρέμπελος. Θυμούμαι χαρακτηριστικά που, πάντα έτρωα τες στο ξύλο τζιαι πάντα το ίδιο σκηνικό, να πιέννω στην κουζίνα να πιάνω το μαshιέρη τάχα να τον σφάξω, τζιαι πάντα να μου το πιάνει τζιαι να τρώω παραπάνω ξύλο. Haha ακόμα μια που τις ανοησίες που έκαμνα μιτσής.
Ο αρφός μου έθετε πάντα ψηλά τα standard, τζιαι μπορεί να ήταν δύσκολο για εμένα που εακολουθούσα, αλλά μόνο καλό μου έκαμε. Όι πως ήταν ο σκοπός μου να τον φτάσω, ή να τον ξεπεράσω, απλά υποσυνείδητα περισσότερο, νομίζω, έκαμε με τζιαι εμένα καλύτερο.
Ακόμα ο αρφός μου ήταν τζείνος που μου έμαθε να ακούω τον Πορτοκάλογλου, τον Παπακωνσταντίνου, τον Αλκίνοο, τον Μικρούτσικο με το Καββαδία, αν τζιαι πλέον εγώ είμαι τζείνος που του βάλλω να ακούει τραούδκια. Ακόμα μια φορά αντιστρέφουνται οι ρόλοι. Θυμούμαι που έπεφτε πας το κρεβάτι του τζιαι εδκιάβαζεν μου τους στίχους, που τζείνο το μπλέ το βιβλιαρούι με τα ποιήματα του Καββαδία.
Σήμερα, ο αρφός μου εν σαν την φωνή της λογικής για μένα, εν τζείνος που εννά συμβουλευτώ για το οτιδήποτε, επειδή ξέρω ότι με τζείνα που εννά μου πει εννα σοζυάσει τη "ρεμπελοσύνη" που εξακολουθώ να κουβαλώ που μιτσής.
Φαίνεται κάπως σαν έκθεση του δημοτικού "Ο αδερφός μου", αλλά τούτο το blog εν σαν το προσωπικό μου ημερολόγιο τζιαι δικαιούμαι να γράφω ότι θέλω, έτσι?



Ο musicplayer μου εν κάμνει σωστά τη δουλειά του τζιαι επειδή βαρκούμαι να βρω άλλον, τα τραούδκια που θέλω βάλλω τα embed που το youtube. Ο παλιός καλός τρόπος. Αν τζιαι κάποιος που παρακολουθά το blog λογικά εννά το επρόσεξε, τα τραούδκια που βάλλω εν έχουν απαραίτητα σχέση με την ανάρτηση, απλά εν ότι ακούω την περίοδο που γράφω το post.

Τετάρτη 20 Μαΐου 2009

Την ανεξήγητη γραφή να λύσω πολεμώ...

Εννά 'θελα τζιαι γω σαν το Καββαδία να ταξιδεύκω στη θάλασσα, να γυρίζω τον κόσμο τζιαι να απολαμβάνω την μοναξιά μου. Ίσως να τα κατάφερνα τζιαι 'γω να γράψω κάτω τούτα ούλλα που έχω μέσα μου τζιαι εν μπόρω να εξωτερικέυσω. Τζιαι ίσως τελικά να κατάφερνα, στα εξωτικά λιμάνια, να απολαμβάνω τους εφήμερους έρωτες...



Πέμπτη 14 Μαΐου 2009

Βρε λες?

Τελικά μήπως είμαι υπερβολικά ρομαντικούλης για να επιβιώσω σε τούτην τη κοινωνία? Πρέπει να αλλάξω στάση ζωής? Διερωτούμε μερικές φορές...

Σήμερα εκατέβηκα στο παλιό Πολυτεχνείο να ψηφίσω στις φοιτητικές εκλογές. Στα @@ σας φαντάζομαι. Απλά την ώρα που έφεφκα είχεν στην είσοδο μια κοπέλλα που εδίαν διαφημιστικά. Εγώ συνηθίζω να πιάνω τα φυλλάδια, να σκολάνουν τα πλάσματα να πιέννουν έσσο τους, ακόμα τζιαι με τη μοτόρα το πρωί που μπαίνω στο Πολυτεχνείο, σταματώ τζιαι πιάνω. Άσχετο όμως. Θέλω να καταλήξω στο περιεχόμενο του φυλλαδίου. Οπτικοακουστική συναυλία, τα Υπόγεια Ρεύματα διασκευάζουν και ερμηνέυουν 25 τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου, με τον ίδιο να είναι στο πιάνο. Ελπίζω να έβρω παρέα να πάω!


Κυριακή 10 Μαΐου 2009

Τελικά...

Εν μπορώ να πω ότι αρέσκουν μου οι μεγάλες αλλαγές. Αρέσκει μου να αλλάσω λλίο παραστάσεις, αλλά μετά να επιστρέφω πίσω στην ρουτίνα μου. Εν μπορώ έτσι απλά να αλλάξω την ρουτίνα μου. Μια μεγάλη αλλαγή, πρέπει να έχει τα ανάλογα κίνητρα τζιαι πάνω από όλα να είμαι σίουρος ότι θέλω να την κάμω. Τζιαι τωρά εν είμαι καθόλου σίουρος. Είμαι τζιαι σχεδόν σίουρος ότι εν θα το μετανιώσω να μεν την κάμω. Τελικά ίσως να μεν υπάρχει λόγος να το σκεφτουμαι τόσο πολλά. Οι προτεραιότητες μου τούντη στιγμή εν άλλες τζιαι τζείνες εν που πρέπει να τρέξω. Νομίζω εαποφάσισα...

Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

Καλημέρα Ελλάδα σου μιλάει το thing!

Εψές ήταν η πρώτη έξοδος μου στην παραλιακή για τούτο το καλοκαίρι. Πραγματικά επέρασα πολλά ωραία! Ήπια εμέθυσα, εμίλησα στις μισές κοπέλες του club περίπου, με τις μισές από τις οποίες εχόρεψα τζι' όλας τζιαι έφαα τζιαι μια που τις πιο ωραίες χυλόπιτες της ζωής μου.
Ελαλούσαν την Μαρία-ναι είπε μου το όνομα της αλλά εν ήθελε να μου πει τίποτε παραπάνω- τζιαι ήταν παααααααάρα πολλά όμορφη. Όμορφη ήταν τζιαι η Φρειδερίκη τζιαι η Τίνα τζιαι η Έυα, τζείνη που το Ευτυχισμένοι Μαζί την σειρά, εν ξέρω το πραγματικό της όνομα, αλλά εν πολλά πιο ωραία που κοντά, της οποίας είπα τζιαι κάτι πολλά ανόητο μέσα στ' άλλα, "εγώ είμαι ο Αδάμ σου" ή κάτι haha;p Εξευτιλίστικα λλίο πόψε, εψές μάλλον, αλλά εδιασκέδασα το αφάνταστα.
Τζιαι ο Κλέφτης ερωτέυτηκε μια την ώρα που εφέφκαμε, της οποίας είπε μιαν εξίσου ανόητη ατάκα, κάτι σαν "Αγάπη μου απ' το δικό σου το κολάν, τα μάτια μου δεν ξεκολλάν", της οποίας ακολουθήσαμε το ταξί τζιαι τελικά μεινίσκει στην διπλανή του πολυκατοικία;p Αν και λλίον αρωστημένη κίνηση, τζείνη στο τέλος εχάρισεν του το όνομα της.
Περιττό να σας πω ότι τη μισή νύχτα ήμουν με shισμένο παντελόνι, κάπου κοντά στο τσουτσούνι μου, κάτι που έτυχε πάνω σε μια χορευτική μου φιγούρα τζιαι ακόμα πιο περιττό να σας πω ότι εν με επτόησε καθόλου! Ναι ήμουν λλίο άχρηστος;p
Τζιαι όι, εν είμαι ο τύπος που συνηθίζει να μιλά στις μισές κοπέλλες του club τζιαι εννοείται ότι εν επροέκυψε οτιδήποτε με καμιάν, γιατί εκτός των άλλων, είμαι τζιαι κάτι ρομαντικούλης. Το thing ζητά αγάπες κι έρωτες!
Anyways καλημέρααααααα!!!!

Ξέρω το ότι ο τίτλος του post εν πολλά άκυρος αλλά έφκηκεν μου χωρίς να το σκεφτώ τζιαι είπα να μεν τον αλλάξω.


Τζιαι το νέο αγαπημένο μου τραγούδι.

Σάββατο 2 Μαΐου 2009

Nothing special

Αφού δεν επροέκυψε τίποτε καλό για πόψε, επήα εαγόρασα ένα οικογενειακό nirvana cookies & cream τζιαι κάμνω διάλειμμα που τη τρίτη season Las Vegas παίζοντας poker στο facebook. Πιο πριν είδα τους ημιτελικούς του final4 πλωμένος πας τον καναπέ. Το λιώσιμο του thing συνεχίζεται τζιαι η Πανάθα πάει για το 5ο!
Εχτές όμως επήα σχολή! Είχαμε εκδρομούλα κατακρίβεια. Επήαμε στο Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Εκάμαν μας μια παρουσίαση για το Κέντρο, εμιλήσαν μας κάποιοι ανθρώποι πιο συγκεκριμένα για τον τομέα τους και είδαμε 2 εργαστήρια. Ήταν αρκετά ενδιαφέρον επίσκεψη τζιαι άκουσα κάποια πράματα που εν τα είχα καν υπ' όψιν μου. Σίουρα άξιζε το πρωινό ξύπνημα.
Το σώμα μου έχει μια τάση οτιδήποτε επιπλέον να το στιβάζει στην τζοιλιά μου. Μόνο τζιαμέ όμως! Σκέφτουμαι να ξεκινήσω kick boxing. Φαντάζουμαι εννάν πιο ενδιαφέρον που το γυμναστήριο. Πρέπει να γυμνάσω λλίο τούντο κορμί πάντως.
Το κωλοmusicplayer που έχω παίζει μόνο 30 δευτερόλεπτα που κάθε τραούι. Γαμιέται.