Kanapedato iphonato!

Opos tzi an ta katafera emeina xoris computer na tzoimoumai ston kanape tou spitiou mou, na grafo post pou to tilefono tziai na men mporo na do to teleutaio Fringe prin tzoimitho! Prepei na arkepso dkiavasma tzie ergasies epeigontos!! Telika na anavalo ti mikono k na pao ston Bob Dylan tzeino to SK?

Σταμάτα να σκορπάς το άνθος σου και τον καρπό...

Πόσο ανυσηχητικό είναι να μιλώ του εαυτού μου ή του αέρα??

I need something

Εν γράφω πολλά το τελευταίο τζιαιρό. Η σχέση μου με το blog μου σάμπου περνά μια κρίση.
Έχω την εντύπωση ότι αυτολογοκρίνουμαι υποσυνείδητα. Και εξηγώ. Έχω την εντύπωση ότι το blog έγινε γνωστό σε άτομα που με ξέρουν τζιαι είμαι σε μια φάση που παρά να κάθουμαι να σκέφτουμαι ήνταμπου γράφω, εν γράφω καθόλου. Μπορεί να εν τζιαι η ιδέα μου βέβαια.
Οι πως λαλώ τζιαι τίποτε το εξαιρετικά σημαντικό που εν θα 'θελα να δουν αλλά όσο να 'ναι εν διαφορετικό. Τζιαι εν εννόω απαραίτητα τον αρφό μου που με ανακάλυψε έχει λλίο τζιαιρό, γιατί εν ο τελευταίος που με κόφτει να με δκιαβάζει.
Τετάρτη, Πέμπτη εν κλειστές οι σχολές. Πραγματικά τωρά που εγίνηκα πολλά τακτικός της σχολής καταλάβω τι σημαίνει να κλείει για δκυο μέρες. Ας εν τζιαι στο τέταρτο έτος.
Σιγά σιγά μπαίνει τζιαι το καλοκαιράκι. Αλλάσει ο τζιαιρός τζιαι νομίζω τζιαι διάθεση μας. Το Σάββατο επήαμε τζιαι πρώτη φορά Ακρωτήρι για φέτος. Όποιου το ελάλουν ελάλεν μου ότι εν πολλά γλήορα κόμα,εν θα 'χει κόσμο τζιαι εννάν κρυάδα. Ούτε το ένα ίσχυε ούτε το άλλο. Ο τζιαιρός μια χαρά τζιαι που κόσμο πίττα. Ήπια τα ποτάκια μου αλλά εν ήταν όπως τζείνα τα ξέφρενα περσινά μεθύσια. Παραπάνω έδωκεν μου η βόκτα πας τη κκελέ βασικά επειδή εν είμαι μαθημένος μαζί της.



I'm sick and tired of getting nowhere and I don't mind anymore

Καλό ταξίδι...

Όταν τον είδα τελευταία φορά πέρσι στην Αρχιτεκτονική με το Κατσιμίχα, έγραψα για τζείνη την ωραία χαρακτηριστική βραχνάδα που με επήρε πίσω στα χρόνια του Γυμνασίου τζιαι του Λυκείου που είχα μεγάλο κόλλημα με τους Πυξ Λαξ. "Έφυγε" από τη ζωή προδομένος από την καρδιά του εδκιάβασα πριν λλίο. Καλό ταξίδι Μάνο...

Θα ΄μαι πάντα εδώ

Επιτέλους ήρτα πίσω! Ξέρω πάντα έτσι λαλώ, αλλά τούτη τη φορά έθελα το παραπάνω που ούλλες τις άλλες. Τούτο το Πάσχα εν επήε καθόλου καλά. Εν εκατάλαβα Πάσχα βασικά. Ούτε εκκλησία, ούτε οικογενειακά τραπέζια, ούτε τίποτε. Ούτε στον Καλό Λόγο εν εκατάφερα να πάω. Το θετικό είναι ότι ούλλα επήαν καλά τζιαι συνεχίζουμε. Γιορτές εννά έρτουν πολλές.