Τελικά έννεν ούλλοι οι μπάτσοι, γουρούνια τζιαι δολοφόνοι. Σήμερα επηένναμεν με το Κλέφτη να πιάμε την αρφή του που τα ΚΤΕΛ. Κάπου στο δρόμο προς Κηφισό εχαθήκαμεν(ο χάρτης που εκτύπωσα που το google maps εν ήταν τόσο κατατοπιστικός). Σε κάποια φώτα που εσταματήσαμεν, ήταν δίπλα ένα περιπολικό τζιαι ερωτήσαμεν τον συνοδηγό να μας εξηγήσει. Επροσπάθησεν στην αρκή, αλλά επειδή μάλλον επαρεκλίναμεν αρκετά της πορείας μας, εδυσκολεύκετουν. Γυρίζει στον οδηγό κάτι του λαλεί, γυρίζει πίσω: "Ελάτε πίσω μας". Επαναστροφή το περιπολικό πας τα φώτα, πίσω του εμείς. Πατημένοι οι μπάτσοι, 5 λεπτά επήραν μας στα ΚΤΕΛ. Εν εάψαν τζιαι τους φάρους γαμώτο να ΄χει παραπάνω action. Μετά κατηγορούν την Ελληνική Αστυνομία ότι εν κάμνει καλά τη δουλεία της.
"Μια ανοιξιάτικη ημέρα θα σε πάρω απ' το χέρι μαζί μου να 'ρθεις.
Να σου δείξω τα μέρη που θέλω να πάμε μαζί, να χαρείς.
Θα σου πάρω λουλούδια και θα βγούμε μαζί ραντεβού..."
Κάπως έτσι..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου