Δεν θέλω να φτάσω σε σημείο που εννά "πάψω πια για μακρινά ταξίδια να μιλώ". Θέλω να "να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων". Φοούμαι όμως ότι ίσως μια μέρα να με αναγκάσει η ζωή να το κάμω. Αλλά ξέρετε τι? Ακόμα τζιαι να τα παραιτήσω, πάλε μόνο για μένα εννά το κάμω τζιαι όι για χατήρι κανενού.
Πιστεύκετε ότι μπορεί να έρτει κάποια στιγμή που τα όνειρα τζιαι οι ιδέες σας να φτάσουν σε σημείο να σας κάμνουν κακό?
6 σχόλια:
ναι πιστεύω ότι κάποτε όταν θέλουμε να πετύχουμε τα όνειρα μας και τους στόχους μας, μας αναγκάζει η ίδια ζωή να γίνουμε με κάτι ή με κάποιους πιο σκληροί!
Νομίζω ότι το να ακολουθείς τα όνειρα και τους στόχους σου συνήθως εν ο "δύσκολος δρόμος". Το μονοπάτιν που εν πιο δύσβατο που τα υπόλοιπα, που δοκιμάζει τα όρια σου, τις σχέσεις σου με τους ανθρώπους και με τον εαυτό σου...
όχι τα όνειρα και οι ιδέες αλλά το να μην καταφέρω να τα πραγματοποιήσω. και η αποδοχή αυτής της πραγματικότητας που με προσγειώνει σιγά σιγά... αυτό πιστεύω πως μου κάνει κακό.
hey, θα πάεις στη συναυλία του Παυλίδη;
χμμ.
χμμμμμμ...
σκέφτουμαι...
σκέφτουμαι ότι άμαν είμαι overwhelmed που ένα όνειρο ή μια ιδέα, τότε κάπως κάποτε πραγματοποιείται.
στις περιπτώσεις όπου "παραιτήθηκα", ήταν γιατί εγώ άλλαξα ιδέα για διάφορους λόγους but felt fine with it.
υπάρχουν τζιαι κάποιες ιδέες που όταν γίνουν εμμονές τζιαι εν θωρείς ομπρός σου, τότε ναι μπορεί να σε βλάψουν :|
Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας! Εδημιουργήθηκεν μου τούτο το ερώτημα τζιαι εγυρόφερνα το στο μυαλό μου τζιαι έθελα να δω πως το βλέπετε τζιαι εσείς.
Ουφ εκτός απροόπτου την μια που τις δκυο μέρες θα είμαι εκεί.
εγώ νομίζω ότι άμα το έχεις να κάμνεις ταξίδια μακρινά, θα κάμνεις πάντα.. και μετά που κάθε ταξίδι οι επιθυμίες και οι προορισμοί θα πολλαπλασιάζονται.. και με την επιστροφή θα ξεκινά το πλάνο για το επόμενο.. και όταν ακόμα προσωρινά αναβάλεις τα ταξίδια θα έρθει η στιγμή που θα επανέλθεις δυναμικά.. ακόμα και αν απλά αυτά τα ταξίδια είναι ταξίδια της καρδιάς και αυτό σου φτάνει..
Δημοσίευση σχολίου