Σήμερα το απόγευμα ήρτα πίσω σπίτι τζιαι όταν επήα να ανοίξω την πόρτα κάτω είδα το κλειδί ότι εσχημάτιζεν ορθή γωνία. ΄Εβαλα το μέσα όσπου έμπαινε τζιαι επήα να το ιshιώσω, αλλά τζιαμέ που εκόντεφκε να έρτει στα ίshια του εκόπηκε μέσα. Εκτύπησα του διαχειριστή εάνοιξε μου, έφκηκα έφερα τσιμπιδάκι τζιαι έφκαλα το κομμάτι, ούλλα καλά.
Πόψε έπιαν με ο Κλέφτης να πάμε cinema να δούμε το Illuminati. Λαλώ κάποιος όροφος εννά χει φως να χτυπήσω να μου ανοίξεi. Οι παραπάνω εν φοιτητές, Σάββατο νύχτα. Η παράσταση που εφτάσαμε ήταν 12.15, ως τις 3.15 ήμουν σπίτι. Είχεν φώτα η πουπάνω μου, μια χαρά λαλώ να τις χτυπήσω. Έshιεσεν με κανονικά. Εκτύπησα ενός άλλου κοπελουθκιού που ξέρω που σίουρα εν θα με εξιτίμαζεν άμα τον εξύπνουν, πάλε τίποτε. Τελικά επήα Αμπελόκηπους στην ανιψιά μου, εξύπνησα την τζιαι έπιασα το άλλο το set.
Ήταν σιούρα όξυπνη όμως τούτη πουπάνω, γιατί ώσπου να ρτω είχεν κλείσει τζιαι την εξωτερική τη πόρτα τζιαι που έμπηκα στην πολυκατοικία άκουα φωνές που σημαίνει είχεν κόσμο. Εν ήταν ούτε μόνη της να πεις εφοήθηκε. Τέσπα έμπηκα.
Εξαναξύπνησα την ανιψιά μου έτσι ώρα. Ήταν την πρώτη εφτομά που εμετακόμησεν σπίτι της, τζείνη τη νύχτα που εγίνηκα άχρηστος που τα ρακόμελα τζιαι επήα η ώρα 5 το πρωί εξύπνησα την για να της βάλω το πλυντήριο μίshι μου. Αν της το εβάλετε εσείς, έβαλα της το τζιαι εγώ. Άις το πελά έκαμα τη μιτσιά τζιαι εφοήθηκε ότι έπαθα τίποτε τζιαι εκτύπουν της έτσι ώρα. Πόψε ήταν πολλά πιο χαλαρή. Εννα υποψιάστηκεν ότι πάλε μαλακία έκαμα.
Εν το μεταξύ, πόσο ανυσηχητικό είναι να έχεις απώλειες μνήμης με το μεθύσι? Έπαθα το αλλό δκυο φορές σίουρα, η μια πάλε φέτος. Τζιαι εντάξει, ώσπου εν η φάση που σου τα λαλούν τζιαι έρκουνται σου σιγά σιγά ok, αλλά άμα σου λαλούν τζιαι όσο τζιαι να προσπαθήσεις εν γίνεται τίποτε, εν λλίο scary.
Τις τελευταίες δκυο μέρες ακούω το συνέχεια.
4 σχόλια:
πολλά ωραίο το σονγκ βι, δεν το ήξερα
άραγε γιατί να θέλουμε τζιήνους που δεν μας θέλουν;
εγώ πάντως δεν το εξανάπαθα να μεν θυμούμαι
8ελεις το πιστευεις αλλα συγκινηθηκα με το τραγουδι....
αυτο που σου λενε "χτες εγινε το ενα και το αλλο" ειναι τρομακτικο.
εγω νιωθω τουλαχιστον ετσι. μα ειναι λογικο να μην ελεγχεις τον εαυτο σου και να γινεσαι ετσι αχρηστος?!
δεν αναφερομαι σε σενα τωρα, μην το παρεις προσωπικα, τα γραφω για να τα διαβαζω κι εγω!
Πειράζει που το θεωρώ από τα χειρότερα κομμάτια του δίσκου;
"Και του χρόνου" δαγκωτό.
Πάντως ο Φοίβος με έχει προβληματίσει. Μια εμμονή στο να μη θέλει να μεγαλώσει. Από την παρέλαση κι εδώ διαβάζει κόμικς και πάει στα μπουρδέλα, τρώει σοκοφρέτες και τα τοιαύτα. Πέρα από τις κομματάρες που έχει γράψει, η θεματολογία του εξαντλείται σιγά σιγά. Άποψη.
Χαιρετώ.
Ρίτσα, όλοι κρύβουμε ένα μαζόχα μέσα μας! Εγώ έτσι πιστεύω.
Νεράιδα, νομίζω έννεν ότι εν μπορώ, απλά εν θέλω να το ελέγξω;p
Χρήστο, όταν βγήκε ο δίσκος και τον άκουσα, δεν έδωσα σημασία στο τραγούδι. Όταν όμως έπεσα πάνω σε αυτό το video στο youtube, απλά με συνεπήρε.
Αυτή την εμμονή που λες, εγώ την έχω εκλάβει ως το προσωπικό του ύφος. Δεν νομίζω ότι δεν μπορεί να γράψει κάτι διαφορετικό. Ίσως απλά να μην θέλει, ή να μην έχει προσπαθήσει καν νατο κάνει, δεν ξέρω.
Ίσως πάλι εσύ να έχεις το δίκιο. Ποτέ δεν ήμουν φανατικός του φαν, αν και Μπόσα Νόβα, Εκείνη, Θέλω να σε ξεπεράσω, Καθρέφτης είναι αγαπημένα τραγούδια.
Δημοσίευση σχολίου