Είναι κανείς εδώ την πόρτα μου να σπάσει??

Χριστούγεννα, τα playmobil μου είν' εξαιτίας μου κουτσά (2)

Χριστούγεννα
Δεν περιμένω όμως τίποτα πια
Τον Αι Βασίλη απλώς τον λέγαν μπαμπά
Κι είν’ ένας πρώην Έλλην αριστερός
Ένας θνητός
Με τ’ όνειρό του δίχως στέγη καμιά
Και το ανοιξιάτικο κορίτσι – μαμά
Πλακώνεται απ’ τη συνταγή την παλιά
Οι μυρωδιές θυμίζουν κάτι βαρύ
Κάποια πληγή
Που απλώς δεν θέλουμε ν’ ανοίξει ξανά

Χριστούγεννα
Τα playmobil μου είν’ εξαιτίας μου κουτσά
Σβησμένα στη σαμπάνια βεγγαλικά
Ίσως για κάποιους νά 'ναι ακόμα γιορτή
Μα ποιοι είν’ αυτοί;
Ζουν σε θερμοκοιτίδες ή σε χωριά;

Χριστούγεννα
Κι ό,τι αρχίζω μου πηγαίνει στραβά
Πάντα με πάει σ’ ενός σταυρού τα καρφιά
Και πότε-πότε τα καρφώνω κι εγώ
Σε άλλον αμνό
Έτσι ήταν πάντα κι έτσι θάναι ξανά

Χριστούγεννα
Κι εσύ τι θες απ’ τη ζωή μου ξανά;
Με τα λαμπιόνια σου τα θανατερά
Και το φιλί σου πάντοτε αποδεκτό
Πως σε μισώ
Θες νάσαι η ίδια και ν’ αλλάζω εγώ
Με θες προσωπικό σου δημιουργό
Μη λες πως μοιάζω με τον Ντόναλντ εγώ
Λάμπω εγώ
Με μ’ ένα spotlight που δε μου είναι αρκετό

Χριστούγεννα
Τι φταίω που αν λείπεις η ζωή μου διψά
Το γαϊδουράκι της τραβάει αργά
Να βρει ένα πανδοχείο νυχτερινό
Να ‘ναι ανοιχτό
Ή έστω μια φάτνη να χωράει το κενό

Χριστούγεννα
Χωρίς αυτά ο χρόνος δεν ξεκινά
Βοσκούς μαζεύω, μάγους από μακριά
Γιορτάζω για ν’ αλλάξουμε οριστικά
Χρόνια πολλά
Χωρίς να προσποιούμαι τίποτα πια


Την διαπίστωση ότι τα playmobil μου εν εξαιτίας μου κουτσά έκαμα την που πέρσι, αλλά ουσιαστικά εν εκατάφερα να αλλάξω πολλά πράματα μες τη χρονιά που επέρασε. Πέρσι για κάποιο λόγο ήμουν αισιόδοξος ότι εννά σάσουν τα πράματα, αλλά φέτος όι τόσο. Είδωμεν! Χρόνια σας πολλά, καλά Χριστούγεννα!!

Η βλακεία είναι ανίκητη

Εννά αλλάξω εγώ τον κόσμο; Οι βέβαια τζιαι εν αξίζει καν να ασχολείσαι πολλές φορές. Κάποτε όμως πρέπει να τους τα λαλείς. ´Οι γιατί εννά αλλάξει κάτι, απλά για να καταλαβαίνουν πόσο βλάκες είναι.

Ιδανικός και Ανάξιος

Δεν θέλω να φτάσω σε σημείο που εννά "πάψω πια για μακρινά ταξίδια να μιλώ". Θέλω να "να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων". Φοούμαι όμως ότι ίσως μια μέρα να με αναγκάσει η ζωή να το κάμω. Αλλά ξέρετε τι? Ακόμα τζιαι να τα παραιτήσω, πάλε μόνο για μένα εννά το κάμω τζιαι όι για χατήρι κανενού.


Πιστεύκετε ότι μπορεί να έρτει κάποια στιγμή που τα όνειρα τζιαι οι ιδέες σας να φτάσουν σε σημείο να σας κάμνουν κακό?

Αν...

Έκλαψα προχτές για το τζιαιρό τζιαι ίshια εshειμώνιασεν τζιαι με το παραπάνω. Πολλή νερό! Ήταν τζιαιρός. Άτε, πέρκει αρκέψουν να στρώνουν τα πράματα γενικότερα.

Δεκαπεντάουστος!

Είμαι Κύπρο που το Σάββατο και εννοείται είμαι πολλά busy. Η σχολή εν σίουρα κλειστή ως την άλλη Τετάρτη, οπότε Αθήνα του χρόνου πιον. Θα μου λείψει, θα της λείψω αλλά άτε. Υποχρεώσεις μάνα μου.
Ελπίζω τωρά που ήρτα να έρτει τζιαι ο shειμώνας γιατί εν τζιαι εν κατάσταση τούτη. Ούλλα που εν δεκαπεντάουστος το μεσημέρι.

Πολλή γκαντεμιά ρε παιδί μου

Πού λαλείτε... Πολλή γκαντεμιά με τούντα computer. Εγώ είμαι παραδοσιακός τύπος. Εν είμαι του laptop, είμαι του desktop. Θέλω την οθόνη μου, το πληκτρολόγειο μου, να κάθουμαι πας την καρέκλα να γύρνω τζιαι πίσω.
Το desktop μου εφυτοζωούσε που πριν το καλοτζιαίρι τζιαι όταν ήρτα πίσω ήταν dead. Έφερα το laptop του αρφού μου αφού έχει άλλο πού τη δουλειά, εμετάτρεψα το σε desktop τζιαι επέρασα ώσπου ετέλιωσε η εξεταστική. Εκάμαμεν του format, εάλλαξα του τζιαι κάρτα γραφικών τζιαι εγίνειν περτίτζι.
Επεράσαμεν έτσι ωραία 2-3 εφτομάες τζιαι εκόπηκεν το internet λόγω βλάβης. Αναγκαστική επιστροφή στο laptop για να πιάνουμε wireless που τη γειτονιά. Πάω μια μέρα να βάλω τα drivers του printer, ότι τζι αν του ´καμα, ξεκινώ το τζιαι μετά που λλίο χαντακώνεται. Άτε, επιστρατέυτηκεν το laptopaki που εν τσας πιο γλήορο που τη καθυστέρηση τζιαι έννεν για πολλά πολλά.
Εδεηθήκαν τελικά εδιορθώσαν την βλάβη τζιαι επέστρεψα στο Τέρας. Ούλλα καλά τζιαι άγια. Και τσούκ πόψε ένα bluescreen. Ξεκινούν τα αεριστιρούκια τζιαι που τζιαμέ τζιαι τζει τίποτε. Το κέρατο μου μέσα! Ούτε με τα computer εν μπορώ να έχω μια φυσιολογική σχέση. Πολλή γκαντεμιά ρε παιδί μου!
Τις τελευταίες μέρες πάω σε πρακτορεία τζιαι ζητώ προσφορές για την εκδρομή έτους της σχολής μου. Έρχεται ταξιδάκι τον Μάρτη!!
Δεδομένης της κατάστασης που επικρατεί, εντός των ημερών ετοιμάζομαι να μαζέψω τα μπογαλάκια μου και να επιστρέψω Κύπρο. Τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο έχω πιο σημαντικά πράματα να κάμω στη Κύπρο από το να παίζω το πουλί μου στην Αθήνα.
Όσοι βρίσκεστε Αθήνα μέχρι την Κυριακή θα είναι οι Stomp στο Θέατρο Badminton. Stomp εν τζέινοι που εν στη διαφήμιση του Dolby Surround πριν αρκέψει το έργο στο cinema με τα βαρέλια τζιαι ξέρω ´γω. Εδκιάβασα ότι εν πολλά δυνατοί.
Α! Βάρτε μου την ευτζή σας να αναστηθεί το Τέρας!

1 2 3 test

1 2 3 test!

Αν βλέπετε τούτο το post σημαίνει το blogbooster εν καλό application τζιαι δουλεύκει καλά με το blogger.

Ναι ρε Βλάκες με το να κλείετε τις σχολές εννά κάμει χαίρι τούτη η χώρα.

Τζιαι εσείς ρε Βλάκες αν όντως εθέλετε να κρατείσετε τη σχολή ανοικτή όπως λαλείτε ήταν να το κάμετε.

Βλάκες!

Καλή αντάμωση

Μπορεί να μην έφερες την Άνοιξη
έφερες όμως την Ελπίδα

Την ελπίδα ότι η Άνοιξη θα έρθει

Ότι υπάρχει εκεί έξω φως
κι ας είμαι θαμμένος κάτω από τόνους σκοτάδι

Θα την βρω την άκρη
ή θα με βρει αυτή

Θα συναντηθούμε
θα σφίξουμε τα χέρια
έτοιμοι από καιρό γι' αυτό το συναπάντημα

Είμαι εδώ
σε περιμένω
και προσπαθώ

Καλή αντάμωση!

Ένας κουρέας στη Νέα Σμύρνη

Λευκή καταιγίδα

Ήμουν έτοιμος να κάμω μια μικρή προσωπική υπέρβαση πόψε. Που το περασμένο μήνα που έπαιξε ο Παυλίδης δκυο νύχτες στο Πειραιά, λαλώ τους να πάμε τζιαι εν με λαμβάνει κανένας υπ' όψιν. Που το Νιόβρη παίζει κάθε Πέμπτη στο Σταυρό του Νότου. Επήρα το απόφαση τζιαι είπα ότι πόψε ήταν να πάω μόνος μου τζιαι κανεί. Εν εξανέφκηκα μόνος μου τζιαι τελικά ούτε πόψε το έκαμα γιατί πας το άσχετο επροέκυψε παρέα.
Τζιαι επήα στο Παύλο! Απίστευτος! Ταξιδεύκει σε κανονικά. Εξεκίνησε που τα καινούρια του τζιαι είπεν μας που ούλλα. Τζιαι που τα προσωπικά του τζιαι που τα Ξύλινα Σπαθιά, εαυτοσχεδίασεν τζιαι εχόρεψεν. Δκυο ώρες πρόγραμμα όμως ήταν πολλά λλίο. Είχεν πολλα τραγούδια ακόμα που έθελα να ακούσω. Στο κοινό ήταν τζιαι ο Αλκίνοος. Έφκηκεν τζιαι είπαν μαζί ένα ακυκλοφόρητο του Παύλου, το Κουρέα στη Νέα Σμύρνη. Έφκαλα το video να το κάμω upload αύριο.
Μετά επήαμε τζιαι ένα γυρώ στο house band δίπλα στο club τζιαι ήπιαμε αλλό ένα ποτό. Ήταν ωραία τζιαι πολλά ευχάριστη η παρέα.
Ο Παυλίδης ενναν στη Λευκωσία στο Εναλλάξ 20-21 Δεκέμβρη.

Οι 7 νάνοι στο S/S Cyrenia(Κεμάλ)

Στην ίδια πόλη υπό βροχήν

Εψές εδημιουργήθηκεν μου μια μεγάλη απορία. Τα πουλιά την νύχτα εν τζοιμούνται?? Με μια μαθκιά στο Google τα πουλιά τζοιμούνται. Μπορεί απλά να μεν τζοιμούνται τη νύχτα. Αλλά αν θυμούμαι που 'μασταν μητσιοί ελαλούσαν μας ότι την νύχτα εν τζοιμούνται οι νυχτερίδες τζιαι οι κουκουβάγιες. Ξα εν μαλακίες που λαλώ?
Άφηκα τη μοτόρα 3 ώρες πουκάτω που ένα δέντρο τζιαμέ στη πλατειούα πόξω που το Σταυρό του Νότου τζιαι επήα ήβρα την ολόσκατη. Κυριολεκτικά! Άσε που το συγκεκριμένο πουλί εκτός που αϋπνίες πρέπει να ήταν τζιαι άρρωστο. Έκατσα το πρωίν έκαμα τη γυαλί όμως. Είχεν τζιαι μένα μήνες να πλυθεί όπως το αυτοκίνητο της Neerie.
Στο Σταυρό είδα Μικρούτσικο-Θηβαίο. Πολλά δυνατοί ως συνήθως! 3 ώρες πρόγραμμα τι να πεις τζιαι τι να αφήκεις με έτσι έργο που έχουν πίσω τους, αλλά ήταν αρκετά αντιπροσωπευτικό. Τζιαι Brecht, τζιαι Καββαδία, τζιαι τα τελευταία του Θηβαίου, τζιαι που τους Συνήθεις Ύποπτους, μια χαρά.
Πάντα μα πάντα σε συναυλία του Μικρούτσικου, κορυφαία στιγμή εν οι 7 νάνοι στο S/S Cyrenia. Πάντα κάμνει εκπληκτική ερμηνεία, αλλά έκαμεν τζιαι μιαν τέλια εισαγωγή εψές. Επέρασεν που το Κεμάλ του Χατζιδάκη τζιαι εκατέληξεν στους νάνους τζιαι το πιάνο έκλαιεν(που όλως περιέργως εν ήταν κλασσικό πιάνο ως συνήθως). Ύστερα αν τα καταφέρω να το βάλω στο youtube να το δείτε.
Στο Σταυρό του Νότου πολλά δυνατό εν τζιαι το House Band κάτω στο Club. Είδα τους δκυο φορές φέτος. Παίζουν τα πάντα τζιαι πολλά καλά. Έτσι πρόχειρα μιλούμε για Μπαλάφα, Κίτρινα Ποδήλατα, Αγγελάκα, Παυλίδη, ως Active Member τζιαι ξένα Ramstein, Metallica, ως Michael Jackson. Όσο προχωρά η νύχτα γυρίζει το που το ελληνικό στο ξένο. Αξίζει πολλά.

Back to zero

Έμφανίστηκε τζιαμέ που εσταμάτησα να ελπίζω. Έκαμα υπομονή, επροσπάθησα, αλλά τελικά εν τα κατάφερα. Είμαι πάλε στο μηδέν.

Μέδουσα

Εγύρεψα την περασμένη εφτομά να δω τι παίζει στο ΚοοΚοο τζιαι ανακάλυψα τούτο το συγκρότημα. YIANNEIS. Σίουρα εν κάτι νέο τζιαι διαφορετικό. Εκόλλησα με δκυο τραούδκια τους τζιαι παίζουν συνέχεια τις τελευταίες μέρες. Η Μέδουσα, νομίζω εν συγκλονιστικό.




ΜΕΔΟΥΣΑ

Ασθμαίνω.
Ασθμαίνω.

-Αυτή η ασθένεια μεταδίδεται με το βλέμμα
Ερωτευμένοι εραστές πέθαναν πρώτοι, τι καλά
Πέθαναν πρώτοι.

Πιο μετά πανικός και χαμός και τρόμος για ζωή,
Ποια ζωή? Τι είπες? Ποια ζωή? Μη με κοιτάς.
Δεν σε κοιτώ

Μοιραστήκαν γυαλιά και οδηγίες, γενικές απεργίες
πανικός, ένας χαμός. τρόμος, μη με κοιτάς. Δε σε έχω δει.

Μυωπική αφαιρετικότητα συγχωνεύει τα πράγματα και τις έννοιες για να μη ξεχωρίσεις τίποτα, παρά μουντά, ασύνδετα χρώματα να κατασπαράζει το ένα το άλλο. Και αυτό είναι νόμος.
Ναι είναι νόμος του κράτους

-Ποιος είναι αυτός, ο τρελός, ο κακός, ο ζαλισμένος, ο φτωχός, ασυνείδητος, οκνός, φρικτός, καμπουριασμένος και μόνος ; ΕΝΟΧΟΣ. Εσύ. Εγώ.

-Ασθμαίνω. χαμογελώ. είπαμε. είμαι γελοίος. Χαμογελώ. και ας αδιαφορήσετε. χαμογελώ. και ας μη με ξέρετε, δεν έχετε καν ακούσει για μένα από τρίτους. χαμογελώ. δεν έχετε ακούσει το λυγμό μου που βγαίνει μέσα από το βραχνό λαιμό μου πηχτός, τραβώντας μέσα του πικρό, δηλητηριώδες σάλιο, αίμα και γρέζι. γρέζι από τον τόρνο που κατεργάστηκε την κρύα σιδερένια καρδιά μου. χαμογελώ. έχει ξεχαστεί η ύπαρξη μου, μήπως δεν υπήρξα ποτέ. χαμογελώ. Μα. είμαι κάπου μέσα σας.

-Ποιος είναι αυτός, ο τρελός, ο κακός, ο ζαλισμένος, ο φτωχός, ασυνείδητος, οκνός, φρικτός, καμπουριασμένος και μόνος ;
ΕΙΜΑΙ ΓΕΛΟΙΟΣ ΝΑΙ. Κυλιέμαι και στο χώμα, ντρέπομαι, κραυγάζω, υποφέρω, σας λέω αλήθεια δε το θέλω (μα και φυσικά το θέλω. Το θέλω όσο τίποτε άλλο στο κόσμο). χαμογελώ με τα σάλια μου να στάζουν στο τρεμάμενο πιγούνι μου. Είμαι ενοχλητικός, πολύ ενοχλητικός. ΓΙΑ ΔΕΣΙΜΟ. Ψιθυρίζω: Δεν είμαι σαν εσάς. εγώ είμαι εγώ. είμαι ελεύθερος....

-Ποιος είναι αυτός, ο τρελός, ο κακός, ο ζαλισμένος, ο φτωχός, ασυνείδητος, οκνός, φρικτός, καμπουριασμένος και μόνος ;

Προφήτευα μια κοινωνία αγγέλων, είχα ως βήμα ένα καφάσι της λαϊκής.
Γύρω μου συνέρεε κόσμος πολύς και όλοι τους αφήναν το κατιτίς.


Το άλλο εν cover, αλλά πολλά δυνατή επανεκτέλεση. Hope there's someone(Antony and the Johnsons).

I hate to miss you more every day

Εν τζιαι εν ότι ήμουν ποτέ ο άντρας ο πολλά βαρύς τζιαι ασήκωτος. Πάντα ήμουν ευαισθητούλης. Τελευταία όμως επαραγίνηκε το κακό! We are Marshall, Forrest Gumb, Remember me, Leon the professional, ότι έργο έβαλα να δω τελευταία ελούθηκα τα. Εκτός το Salt βέβαια. Εντάξει περνούμε δύσκολα, αλλά κανεί ρε!!

Πόσες φορές θα στρίψει αυτή η σφαίρα

Καταλήγουμε ξανά στο ίδιο συμπέρασμα: Δεν έχουν με ίshιαν με ανάποδη!

Αθήνα

Συνήθως άμα με πιάνει, κλείουμε μες το δωμάτιο μου ώσπου να μου περάσει. Πόψε επνίουμουν σπίτι τζιαι έπια τη μοτόρα τζιαι έφυα. Destination unknown.
Εκατέβηκα τη Βασιλίσσης Σοφίας τζιαι έμπηκα προς Κολωνάκι.
Σόλωνος. Δκυο ομάδες των ΜΑΤ ανεβαίνουν την Σόλωνος περνώντας ανάμεσα στις "εκδιδόμενες". Κάπου ανάμεσα ένα τζιαινούρκο BMW Χ5 κόφκει την κυκλοφορία για να φορτώσει κοπέλα που το πεζοδρόμιο.
Πατησίων. Μπροστά που το Πολυτεχνείο δκυο ξένοι δέρνουν έναν άλλον. Δίπλα ο παράδρομος γεμάτο πρεζάκια. Περιφέρουνται άσκοπα μες το δρόμο, άλλοι πλωμένοι πας το πεζοδρόμιο.
Σταδίου. Έναν RX8 ή "ψουμνίζει" έναν ξένο, ή ψουμνίζει που τον ξένο, μπροστά που το Notos. Άρκεψε να ψιλοβρέshει.
Σύνταγμα. Standard πόστο μέρα-νύχτα τα McDonalds γεμάτα.
Μετά επήα που το νέο μουσείο της Ακρόπολης, έφκηκα που πίσω στον πεζόδρομο τζιαμέ στο Ηρώδειο τζιαι εκατέβηκαν τον ως το Θησείο. Τι ωραία! Πουπάνω να φαίνεται ο Παρθενώνας φωτισμένος τζιαι η βροχή έκαμεν τα δέντρα να αφήκουν τις μυρωδκιές τους. Ζευκαρούδκια ποτζί ποδά να φιλιούνται τζιαι ένα ζευκάρι ηλικιωμένοι κάθουνται έξω σε ένα τραπεζάκι τζιαι μιλούν. Ζηλεύκω.
Μοναστηράκι, Αθηνάς, το round about της Ομόνοιας εννοείται γεμάτο κόσμο τζιαι ας βρέshei, ξανά Σταδίου τζιαι δρόμος προς το σπίτι. Τούτη εν Αθήνα, τούτη εν η Ελλάδα. Με τα καλά της, με τα κακά της, με τα πάνω της τζιαι με τα κάτω της. Τζιαι είμαι σίουρος εννάν δύσκολο κάποια στιγμή που εννά πρέπει να την αφήκω.
Εγώ, σε μια πόλη 5 εκατομυρίων, πιο μόνος από ποτέ...

Σίουρα εν είμαι βλάκας. Η βλακεία εν ανίκητη. Εγώ ούλλον ήττες τρώω τελευταία. Τίποτε. Τίποτε όμως εν πάει σωστά.

Ψάξε αλλού να με βρεις όπως με θες...

Εδώ σε περιμένω

"Είπες να κάνω υπομονή
να μην τεντώνω το σκοινί
κι εγώ εδώ σε περιμένω..."

Τρίτη φορά που μου το βάλλει ο αρφός μου να το ακούσω μες τούτη την εφτομά (τρίτη διαφορετική εκτέλεση τζιαι η καλύτερη), έδωκα του σημασία για πρώτη φορά τζιαι εν ήταν καθόλου τυχαίο.
Έτο, λαλεί το τζιαι το τραγούδι ότι πρέπει να κάμω υπομονή. Κατανοητό. Τούτο το να χαλαρώσω, να μεν τεντώνω το σκοινί, δυσκολεύκουμαι λλίο να το κατανοήσω τζιαι κυρίως να το εφαρμόσω!

Υπομονήηηη!

Τις τελευταίες μέρες εν μου πάει τίποτε σωστά. Συμβαίνουν διάφορα, θωρώ διάφορα, φορτώνω, φορτώνω τζιαι νομίζω κάποια στιγμή εννά κρεπάρω!!

Αγαπώ...

Τη μουσική

Τον ύπνο

Το καλό φαί

Την μπύρα

Την ησυχία μου

Τη βροχή

Την Αθήνα

Τα ταξίδια

Τις συναυλίες

Τις τηλεοπτικές σειρές

Υπάρχω!

Εχάθηκα τέλια. Έτσι τζι αλλιώς που πάω Κύπρο εν βρίσκω ώρα να κάτσω να γράψω γιατί εν πολλομπαίνω σπίτι, πόσο μάλλον φέτος με την πρακτική. Ήρτα πίσω άρκεψα δκιάβασμα τζιαι συνεχίζω να τρέχω. Τον Οκτώβρη όμως δεν θα έχω ούτε μαθήματα οπότε προβλέπεται άγριο λιώσιμο. Θα κάμνω μόνο τα απαραίτητα!!
Η πρακτική μου. Έκαμα την σε μεγάλο ημικρατικό οργανισμό για πέντε εφτομάες. Γενικά επέρασα πολλά καλά. Δημόσια υπηρεσία, πολλή καθίση, μια χαρά ήταν. Ήταν τζιαι οι ανθρώποι πολλά ευχάριστοι στον τομέα που ήμουν. Ήταν η φάση την πρώτη μέρα που επήα, λαλεί μου ο υπεύθυνος: "Δαμέσα που ήρτες εννά πάρεις πρώτα μαθήματα για τη ζωή, τζιαι μετά για τη σπουδή σου!". Ήταν περισσότερο μαθήματα αμπελοφιλοσοφίας, αλλά εδιασκέδαζα το απίστευτα. Μέχρι τζιαι το καφέ μου ελαλούσαν! Έπιασα τζιαι κάτι ψιλά, σε σχέση με τους συμφοιτητές μου που ξέρω οι οποίοι επιάσαν τον π...
Το μόνο που με εδυσκόλεψε αφάνταστα τζιαι που αδυνατώ να πιστέψω ότι θα συνηθίσω ποτέ, είναι το πρωινό ξύπνημα. 6.15 έπαιζε το ξυπνητήρι. Όχι ρε πούστη μου!! Είχες φορές που ετζοιμούμουν η ώρα 5 ας πούμε. Περασμένα ξεχασμένα!!;p
Στο θέμα της σπουδής μου ήταν πολλά καλή η πρακτική μου. Είδα πολλά, που τούτα ούλλα τα μαθήματα τζιαι τα εργαστήρια, να εφαρμόζουνται στην πράξη. Αφήκαν με να δουλέψω μόνος μου συσκευές, αναθέσαν μου δουλειές τζιαι έκαμνα τες μόνος μου τζιαι γενικά είδα που πρώτο shιέρι πως είναι μια δουλειά που θα μπορούσα να κάμω τελιώνοντας. Έννεν βέβαια τούτο που έχω σκοπό να ακολουθήσω, αλλά εν έχει καμιά σημασία.
Είχε μια φάση για 1-2 εφτομάες που με εχρειάζετουν ο θείος μου τζιαι έκαμνα δκυο δουλειές. Βασικά ετζοιμούμουν, επήεννα δουλειά, έρκουμουν μεσημέρι εξανατζοιμούμουν, μετά ξανά δουλειά τζιαι μετά έληφκεν η μέρα! Εγάμηθηκε αρκετά το καλοτζιαίρι μου αλλά άτε. Ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει.
Δεν ήταν όμως τόσο άσχημο το καλοκαίρι. Είχε και πολύ ωραίες βραδιές, πάντα με την συνοδεία άφθονου αλκοόλ! Μπύρα και Havana Club είχαν την τιμητική τους! Γενικά άσπρα ποτά έτσι πιο καλοκαιρινά;p
Γενικά είμαι αρκετά καλά, μπλεγμένος σε μια λίγο μπερδεμένη, αλλά ευχάριστη κατάσταση..!


Όποιος εννάν Αθήνα Δευτέρα-Τρίτη ARK Festival. Δευτέρα παίζει Παυλίδης, Αγγελάκας, Χαρούλης, εννά προσπαθήσω να πάω.




Τι ωραίο τραγούδι! Άκουσα το προχτές στο freedom τζιαι εθυμήθηκα το.

Inception

Είμαι το thing, εδώ και τρεις μέρες είμαι στην Αθήνα και είμαι καλά. Σιγά σιγά βρίσκω ρυθμό και ξεκινώ διάβασμα.

Inception! Πάει καιρός να δω τόσο έξυπνο έργο. Επήαμε με το Κλέφτη μετά για ποτό τζιαι εμιλούσαμε μόνο για το έργο. Μεν το χάσετε!

Δεν έχει τέλος

Λέω ωραία η ασπίδα, αλλά σου κλείνει όλη τη θέα!...Ύστερα σκέφτομαι το δρόμο. Ίσως να σε ξαναδώ, άλλη μέρα..!

Pub crawl

Νιώθω ούλλα που έχασα το τελευταίο τραίνο. Το τελευταίο σίουρα εν είναι αλλά μετά που τούτο εν θωρώ να 'ρκεται άλλο σύντομα. Τούντο καλοτζιαίρι εν που την αρκή που εν μου έκατσεν αλλά άτε. Επήεν καλά η εξεταστική τουλάιστο. Τωρά το μόνο που καρτερώ είναι να περάσει ένας μήνας να πάω πίσω σπίτι. Την υγεία μας να 'χουμε τζιαι τα υπόλοιπα φτάχνουν.

Εψές επήαμε pub crawl. Εξεκινήσαμεν που την αρκή του Πρωταρά τζιαι εμπαίναμε σε pubs επίναμε ένα-δκυο ποτά, ανάλογα με τη κατάσταση τζιαι επροχωρούσαμε. Εκαταλήξαμε στο club που ήταν τζιαι ο χορηγός μας. Εκάμαμεν τζιαι φανέλες με την ημερομηνία, αριθμό τζιαι μαλακίες. Επαραφερτήκαμε λλίο στο τέλος αλλά εν πειράζει. Είχεν πολλή τζιαιρό;p

Σημειώστε ότι τα δύο γεγονότα δεν συνδέονται.




"Ποτέ μη λυπάσαι γι αυτό που διάλεξες να 'σαι
δε χρωστάς σε κανένα γι αυτό κανένα μη φοβάσαι"

Αφιερωμένο

Μια παρατημένη μηχανή...ΠΟΥ ΟΛΟ ΤΡΕΧΕΙ!

Είμαι το thing, είμαι στη Κύπρο εδώ και δέκα μέρες και είμαι καλά. Ως συνήθως άμα είμαι Κύπρο ανεβαίνουν οι ρυθμοί απότομα τζιαι συνέχεια τρέχω. Μια απ' τα ίδια.
Που εφτομάς ξεκινώ τζιαι δουλειά. Η σχολή μου απαιτεί Πρακτική Άσκηση τουλάχιστο πέντε εβδομάδες, έτσι που Δευτέρας και μέχρι να φύω θα δουλεύκω. Εγερτήριο καθημερινά στις 6 για να ΄μαι τζιαμέ στις 7!! Και γαμώ τις διακοπές!
Αυτά τα λίγα! Καλό καλοκαίρι σε όλους και καλά να περνάτε!!

Πάρε με μαζί σου!

Τελευταίο ξενύχτι της εξεταστικής! Η εργασία εν έτοιμη, κάμνω το power point μου τωρά τζιαι η ώρα 9 παρουσιάζω. Μετά ΚΑΛΟΤΖΙΑΙΡΙ!! Ζήτω το πρωτόκολλο του Kyoto!

Παυλίδης!

Εψές είδα για πρώτη φορά live τον Παυλίδη! Την περασμένη εφτομά έγραφα ότι επέρασα απίστευτα τζιαι όντως ήταν πολλά ωραία η συναυλία, πολύ γέλιο, ήταν το after party τζιαι ξέρω 'γω, αλλά εψές ήταν άλλο το επίπεδο. Ταξίδι μέσα που το στίχο τζιαι τη μουσική. Στα παραπάνω τραγούδια εσυνεχίζαν πέραν της κανονικής τους διάρκειας, εαυτοσχεδίαζεν ο Παυλίδης στα φωνητικά, εχόρευκεν, ήταν πολλά δυνατός! Σε συνδιασμό με το ότι επήα με την Παράξενη Κοπέλα είχαν ως αποτέλεσμα μια υπέροχη νύχτα. Ξανά Παυλίδη στις 30 Ιούλη!!

Βαλ' το όταν βρέχει να τ' ακούς

Ο τζιαιρός επέλλανε αλλά τούτο εν πολλά καλό για μένα. Τέλος Ιούνη τζιαι εν η δεύτερη φορά μες τούντην εφτομά που βρέshει τζιαι γενικά έννεν τζείνες οι βαρετές οι πυράες. Βρέshει shονωτά οι πελλάρες, αστράφτει τζιαι βροντά. Αρέσκουν μου πολλά τούτες οι καλοκαιρινές καταιγίδες!



Εθυμήθηκα τζιαι τούντο τραγούδι των Active Member. Τρίτη Λυκείου πριν τα επιμορφωτικά έφεφκα που σπίτι πάντα γλήορα, επήεννα έπιανα ένα φίλο μου τζιαι επηέναμε στο Κάβο, εθωρούσαμε θάλασσα τζιαι εακούαμε μουσική. Άμα έβρεχε εβάλλαμεν το τούτο στο repeat. Ωραίες εποχές!

Άρκεψεν να παίζει ένας συναγερμός που την τελευταία πουμπουρκά!!

Blowing in the wind

Ούλλο ελάλουν ότι εννά κατεβώ μια μέρα κάτω στο Νάκα να αγοράσω μια φυσαρμόνικα τζιαι ούλο εξίαννα τζιαι εανάβαλλατο. Εψές εφέραν μου δώρο μια φυσαρμόνικα, μαζί με βάση για να την κρεμάζω στο λαιμό μου τζιαι να μπόρω να παίζω ταυτόχρονα κιθάρα όπως ο Bob!
Έκαμα πολύ χαρά. Που την ώρα που εξύπνησα σήμερα έκατσα επειραματίζουμουν, εγύρευκα στο internet πληροφορίες, συμβουλές ξέρω 'γω. Εξεκίνησα με το Άγια νύχτα(?!) τζιαι τελικά εκατάφερα να παίξω το Blowing in the wind! Ντάξει μεν φανταστείτε, αλλά για πρώτη μέρα ήταν μια χαρά. Έπια την κιθάρα, έβαλα την φυσαρμόνικα στη βάση τζιαι έκαμνα τον Dylan;p Μετά έβαλα το video τζιαι έπαιζα πουπάνω.


Μερικές φωτογραφίες που προψές που έφκαλα με το κινητό μου

Ανατροπή σκηνικού!

Εθώρουν τα γενέθλια μου να 'ρκουνται βουτημένα μες την μαυρίλα αλλά είχαμε ολική ανατροπή σκηνικού. Το μάθημα σήμερα επήεν όσο θετικά εμπορούσε να πάει τζιαι η νύχτα που επέρασα ήταν απίστευτη!
Επήαμε τελικά στο Σπύρο Γραμμένο με το Κλέφτη. Είχα τον δει μια φορά στο youtube που ήταν μαζί με τον Μουζουράκη στο Ράδιο Αρβύλα τζιαι λλία related videos τζιαμέ γυρώ, αλλά εν είχα καμιάν άλλη επαφή. Το ότι ήταν μαζί του ο Μπαλάφας τζιαι ο Μουζουράκης ήταν υπέραρκετο για να πάμε.
Εξεκίνησε τζείνος μιας τζιαι ήταν το βασικό πρόσωπο της συναυλίας τζιαι το concept ήταν κάτι σαν παρουσίαση του δίσκου του. Είπεν 4-5 δικά του τραγούδια για αρχή. Μπορεί τα τραγούδια του να φαίνουνται στην αρκή παιδιαστικά τζιαι πολλά του παshιαμά, αλλα χτυπούν κέντρο. Ας πούμε εν επερίμενα ποτέ ένα τραγούδι με το τίτλο Μουνόψειρα να με αγγίξει τόσο!!
Τον καθένα που τους καλεσμένους του επαρουσίαζεν τον με ποίημα. Πρώτος ήταν ο Μπαλάφας. Έφκηκε στη σκηνή με μεξικάνικο καπέλο τζιαι μια μπουκάλα τεκίλα που την έδωκε κάτω στο κοινό. Είπε το Πυροσβεστήρα τζιαι ανέβασεν μας, το Όλα, παίζοντας φυσαρμόνικα τζιαι ένα ακόμα νέο κομμάτι που έγραψε μια φίλη του όπως είπε. Έπιαε πίσω τη τεκίλα που έμεινε τζιαι εκατέβηκεν. Πολλά δυνατός!!
Επέστρεψε ο Γραμμένος είπε ακόμα 2-3 τραγούδια τζιαι επαρουσίασε τη Βασιλική Καρακώστα. Τούτη ετραγούδαν μαζί με τον Πορτοκάλογλου τζιαι έγραψε της τζιαι ολόκληρο CD. Είπαν μαζί το Λόγια τζιαι είπε τζιαι το Δως μου να πιω.
Μετά ήταν η σειρά του πανμέγιστου Μουζουράκη. Έφκηκε έκαμνε τζιαι ελάλε ότι να 'ναι στην αρκή, ήταν τζιαι νάκκο πίττα. Είπε μας τη Σοφίτα τζιαι το Δρόμο. Στο τέλος εφωνάζαν του να βουτήσει που τη σκηνή τζιαι έππεσε τους;pp
Μετά έφκηκε ο Μυλωνάς είπε δκυο νέα του τραγούδια. Πρώτη φορά τα εάκουσα τζιαι εφανήκαν μου πολλά style Locomondo.
Τελευταίος έφκηκε ο Ζακ Στεφάνου. Είπεν δκυο τραγούδια, το ένα ήταν το Όλα αυτά που θέλω να πω τζιαι έφκηκε ο Γραμμένος να πουν Το γλυκό της το παιδί. Κατά τη διάρκεια του εκατέβηκε που τη σκηνή τζιαι επήε εαγκάλιασε τη μάνα του που ήρτε που τα Γιάννενα για να τον δει. Δυνατή στιγμή.
Ενδιάμεσα που τους καλεσμένους ελάλεν τα δικά του τραγούδια τζιαι άλλα, όπως την διασκευή "Είμαστε ακόμα Ζωνιανοί, στη κορφή του Ψειλορίτη μας" τζιαι ποιήματα όπως το πρώτο που εξεκίναν "Κάτω απ' τη σκια των βράχων και την μυρωδιά των μπάφων":p Κάπως έτσι έφτασε η συναυλία στο τέλος της, που τελικά ήταν μόνο η αρχή. Πρέπει να τελιώσει εδώ λαλεί γιατί είναι αργά και θα κάνουν παράπονα από τα σπίτια που κτίστηκαν αυθαίρετα γύρω από το βράχο, αλλά θα κατέβω κάτω με την κιθάρα να συνεχίσουμε. Πολλοί ενομίσαν ότι ήταν αστείο, αλλά ήρτε έκατσε τζιαμέ μες τη μέση τζιαι εσυνέχισε. Σχεδόν κανένας εν έφυε.
Πρέπει να του παν τίποτε οι διοργανωτές μετά που λλίο τζιαι λαλεί μας παιδιά δυστηχώς πρέπει να φύγουμε αλλά όποιος θέλει σε μισή ώρα κάτω στο Σύνταγμα. Εν επίστευκα τι εάκουα. Άτε λαλώ του Κλέφτη φύαμε. Ντάξει λαλεί μου αλλά πάμε να φάμε τίποτε πρώτα.
Μετά που καμιά ώρα είμασταν Σύνταγμα. Ο κόσμος ήταν ήδη συναμένος. Εσταθήκαμε τζιαμέ τζιαι ήταν ακριβώς μπροστά μας ο Μουζουράκης με την Σολωμού τζιαι εκάμναν αγκαλίτσες και φιλάκια, έτσι για να σας δώκω τζιαι κουτσομπολιό;p Ήταν ούλλοι τζιαμέ, τζιαι ο Μπαλάφας τζιαι ο Ζακ τζιαι η Καρακώστα, εάλλασεν shιέρκα η κιθάρα, ο κόσμος έπινε, ετραγούδαν, εχόρευκε, απίστευτες στιγμές. Μια φάση εφώναξεν μας ο Ζακ τζιαι ανεβήκαμε πάνω μπροστά στους τσολιάες τζιαι ετραγουδήσαμε Give peace a chance. Μετά εμφανίστηκε τζιαι ο τύπος που έπαιζε τρομπόνι, ο Μπαλάφας έφκαλε τη φυσαρμόνικα τζιαι αυτοσχεδιάζαν.
Εκάτσαμεν ως τις τρεις τζιαι εφύαμε γιατί εκαμμούσαν τα μάθκια του Κλέφτη. Είχεν πολύ κόσμο ακόμα μαζεμένο. Ήταν μαγική νύχτα! Το καλύτερο δώρο γενεθλίων!

...το κορίτσι στη φωτογραφία υπάρχει

Υπόσχομαι στον εαυτό μου και στους αναγνώστες μου ότι στα δκυο μαθήματα που μου εμείναν θα δκιαβάσω όσο πρέπει!! Αύριο θωρώ τα σκούρα τα πράματα. Γενικά θωρώ τα πολλά μαύρα τα πράματα τελευταία τζιαι ελπίζω να τελιώσει σύντομα τούτη η φάση.

Χαμήλωσε

Είμαι το thing και δεν είμαι καλά! Εκτός των άλλων ούλλων το desktop μου έμεινε χωρίς κάρτα γραφικών. ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!

Νοσφεράτου

Γαμώ τα process control μου γαμώ! Αλλό δκυο εφτομάες τζιαι έρκεται το καλοτζιαίρι τζιαι για μας!!
Ποτέ εν εσυμπάθουν τα έργα με βρικόλακες, αλλά τωρά που εγύρευκα καμιά σειρά νέα να βλέπω πριν τζοιμηθώ εκατέβασα το True Blood. Δαμέ ο Παύλος έγραψε τραγούδι εμπνευσμένο που τον κόμη Δράκουλα τζιαι εννά κρίνω εγώ τα βαμπύρ?;p

Κάνε ένα βήμα, να κάνω εγώ το επόμενο

Έκατσα εψές να δω το basket τζιαι επειδή είχε διακοπή εγύριζα τα κανάλια να βρω τίποτε να δω ώσπου να ξαναρκέψει. Έδωκα πάνω στους Πρωταγωνιστές στο Mega που είχε θέμα τους τυφλούς. Πραγματικά εσυγκλονίστηκα. Κάθουμαι εγώ τζιαι δυσπιρκώ που έχω δκιάβασμα τζιαι τούτοι οι ανθρώποι αγωνίζουνται για να μάθουν να δκιαβάζουν τζιαι να προχωρήσουν την ζωή τους χωρίς να βλέπουν. Μπόρετε να δείτε αποσπάσματα δαμέ.
Ξεκινώ αύριο. Γράφω τζιαι την Τετάρτη άλλο μάθημα τζιαι την Πέμπτη παρουσιάζω εργασία. Πάμε!
Άλλη μια συναυλία στα υπ' όψιν:
Δευτέρα 21 Ιουνίου
ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ
μαζί του Πάνος Μουζουράκης, Λεωνίδας Μπαλάφας, Ζακ Στεφάνου,
Βασιλική Καρακώστα και Γιώργος Μυλωνάς
Συναυλία

Γαμώ το ισραήλ σας!!!

Like a rolling stone

Εψές επήα στο Bob Dylan. Αναμφισβήτητα ένας που τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες ever. Εν 69 χρονών τζιαι φαίνεται του, η φωνή του εβράχνιασε πολλά τζιαι κάποιοι κακοήθεις είπαν ότι απλά γυρίζει για να μαζέψει τη σύνταξη του. Εν νομίζω πως έχει ανάγκη λεφτά τζιαι εγώ πραγματικά εαπόλαυσα τη συναυλία. Η αλήθκεια είναι ότι οι δκυο ώρες που ετραγούδησεν εφανήκαν μου λλίες τζιαι όπως εδκιάβασα τζιαι κάπου αλλού, εννα θέλαμε αλλό 2-3 που τα σουξέ του. Ήταν ο Bob Dylan όμως τζιαι εγώ μια μέρα εννά έχω λαλώ στα κοπελλούθκια μου ότι είδα τον live!;p
Γενικά ήταν ωραία η μέρα εχτές. Εκδρομή στη Μαλακάσα, πολλά ωραίο το Terravibe τζιαμε μέσα στα υψώματα, μπυρίτσες στο γρασίδι ώσπου να αρκέψει η συναυλία, μια χαρα επεράσαμε.
Ήταν μόνο η αρχή. Εν η εποχή τους τωρά. Στο πρόγραμμα προς το παρών έχω 29 Ιούνη Παύλο Παυλίδη στο Θέατρο Βράχων τζιαι 30 Ιούλη στο γήπεδο του Ορφέα στη Λευκωσία ξανά Παύλο Παυλίδη με Γιάννη Αγγελάκα.

Hey! Mr. Tambourine Man, play a song for me

Έφκάλαν μας πρόγραμμα εξεταστικής τζιαι είμαι πολλά ενθουσιασμένος γιατί 1η Ιούλη τελειώνω!!! Πολλοί μπορεί να με φκάλετε πελλό, αλλά δεδομένου ότι στα προηγούμενα τρία χρόνια ετέλειωσα στις 25/7, 13/7 και 17/7 αντίστοιχα, ο ενθουσιασμός μου είναι δικαιολογημένος. Η μαλακία είναι ότι άρκεψεν το δκιάβασμα τζιαι η πίεση με τις εργασίες αλλά άτε, έρκεται καλοτζιαίρι!!
Ετέλιωσε τζιαι το Lost. Μετά που έξι χρόνια επερίμενα να καταλήξει σε ένα πιο συναρπαστικό τέλος. Εξενέρωσα λλίο. Τούτη η άλλη διάσταση εν μου έκατσεν καλά σαν τέλος. Μπορεί να ΄μαι τζιαι εγώ χαντός τζιαι να μεν έπιασα το νόημα, αλλά σίουρα έχει τζι άλλους με μια μαθκιά που έριξα σε forums.

Το Σάββατο εννα πάω στο Bob Dylan!

Μια παρατημένη μηχανή

Άμα κρατώ τη μοτόρα εννοείται ότι πάντα πάω που τα συντόμια. Ώσπου να βρω τζείνη την "παρατημένη μηχανή" τζιαι εννά πιάω το μακρύ το δρόμο, the long way round!

I will make you laugh, I will make you fly to the shiny skies..!

Άμα πω να νυστάξω, εν πα να παίζουν πόμπες δίπλα μου, άμα πέσω εννά τζοιμηθώ. Άμα περάσει τζείνη ώρα τζιαι εν πέσω, μετά δεν..! Είχεν τζιαιρό να ξημερωθώ έτσι καλά όμως. Αις το πελά εκανονίζαμε που προχτές να πάμε θάλασσα σήμερα με τόση πυρά που κάμνει τις τελευταίες μέρες τζιαι εψιλόβρεshιεν ούλλη τη νύχτα τζιαι εννά συνεχίσει λαλεί ως τις 15.00. Ε κανεί ρε!!

iPhone vs Blackberry

Έχει δκυο μήνες που ετέλιωσε το συμβόλαιο μου τζιαι έχω επιδότηση. Αν με ερώτας πριν μια εφτομά τι τηλέφωνο εννά πιάω σίουρα εννά σου ελάλουν το iphone, αλλά τωρά σκέφτουμαι να το γυρίσω σε blackberry. Έχει δκυο χρόνια έχω το iphone το 2G τζιαι βολεύκει με απίστευτα αλλά για πιάω το νέο πρέπει να αλλάξω εταιρία γιατί η δική μου εν το έχει. Το θέμα είναι ότι υπάρχει πρόβλημα με τη λήψη δαμέ στο βουνό που εν το σπίτι μου τζιαι φοούμαι να το ρισκάρω, έτσι σκέφτουμαι τις εναλλακτικές. Αναμφισβήτητα τζιαι το Bold αλλά τζιαι το Curve εν υπερβολικά καλά, αλλά το iphone βλέπω το πιο κοντά στη χρήση που κάμνω εγώ του τηλεφώνου. Εν πιο business τηλέφωνα τα blackberry. Ήνταμπου λαλείτε τζιαι εσείς?

ΣΤΗ ΚΡΕΜΑΛΑ!!!

Οι ψευτοεπαναστάτες σκοτώνουν αθώο κόσμο με τις μολότοφ τους τζιαι οι πολιτικοί τους πατρόνοι κατηγορούν για προβοκάτσιες τζιαι καταδικάζουν και καλά τα γεγονότα. Η μια η γυναίκα ήταν έγκυος ρε ΖΩΑ!! ΣΤΗ ΚΡΕΜΑΛΑ!!!

http://troktiko.blogspot.com/2010/05/blog-post_6248.html
http://troktiko.blogspot.com/2010/05/marfin_8480.html

Απελπιστικά διαθέσιμος!

Οι φιλοξενούμενοι μου εφύαν εχτές και επιστρέφω στην καθημερινότητα μου. Έκατσα να καθαρίσω το σπίτι τζιαι έβαλα να παίζει Δίεση. Σοβαρά τζείνα που εσκέφτουμουν τις τελευταίες μέρες άκουσα τα σε ένα τραγούδι.

Kanapedato iphonato!

Opos tzi an ta katafera emeina xoris computer na tzoimoumai ston kanape tou spitiou mou, na grafo post pou to tilefono tziai na men mporo na do to teleutaio Fringe prin tzoimitho! Prepei na arkepso dkiavasma tzie ergasies epeigontos!! Telika na anavalo ti mikono k na pao ston Bob Dylan tzeino to SK?

Σταμάτα να σκορπάς το άνθος σου και τον καρπό...

Πόσο ανυσηχητικό είναι να μιλώ του εαυτού μου ή του αέρα??

I need something

Εν γράφω πολλά το τελευταίο τζιαιρό. Η σχέση μου με το blog μου σάμπου περνά μια κρίση.
Έχω την εντύπωση ότι αυτολογοκρίνουμαι υποσυνείδητα. Και εξηγώ. Έχω την εντύπωση ότι το blog έγινε γνωστό σε άτομα που με ξέρουν τζιαι είμαι σε μια φάση που παρά να κάθουμαι να σκέφτουμαι ήνταμπου γράφω, εν γράφω καθόλου. Μπορεί να εν τζιαι η ιδέα μου βέβαια.
Οι πως λαλώ τζιαι τίποτε το εξαιρετικά σημαντικό που εν θα 'θελα να δουν αλλά όσο να 'ναι εν διαφορετικό. Τζιαι εν εννόω απαραίτητα τον αρφό μου που με ανακάλυψε έχει λλίο τζιαιρό, γιατί εν ο τελευταίος που με κόφτει να με δκιαβάζει.
Τετάρτη, Πέμπτη εν κλειστές οι σχολές. Πραγματικά τωρά που εγίνηκα πολλά τακτικός της σχολής καταλάβω τι σημαίνει να κλείει για δκυο μέρες. Ας εν τζιαι στο τέταρτο έτος.
Σιγά σιγά μπαίνει τζιαι το καλοκαιράκι. Αλλάσει ο τζιαιρός τζιαι νομίζω τζιαι διάθεση μας. Το Σάββατο επήαμε τζιαι πρώτη φορά Ακρωτήρι για φέτος. Όποιου το ελάλουν ελάλεν μου ότι εν πολλά γλήορα κόμα,εν θα 'χει κόσμο τζιαι εννάν κρυάδα. Ούτε το ένα ίσχυε ούτε το άλλο. Ο τζιαιρός μια χαρά τζιαι που κόσμο πίττα. Ήπια τα ποτάκια μου αλλά εν ήταν όπως τζείνα τα ξέφρενα περσινά μεθύσια. Παραπάνω έδωκεν μου η βόκτα πας τη κκελέ βασικά επειδή εν είμαι μαθημένος μαζί της.



I'm sick and tired of getting nowhere and I don't mind anymore

Καλό ταξίδι...

Όταν τον είδα τελευταία φορά πέρσι στην Αρχιτεκτονική με το Κατσιμίχα, έγραψα για τζείνη την ωραία χαρακτηριστική βραχνάδα που με επήρε πίσω στα χρόνια του Γυμνασίου τζιαι του Λυκείου που είχα μεγάλο κόλλημα με τους Πυξ Λαξ. "Έφυγε" από τη ζωή προδομένος από την καρδιά του εδκιάβασα πριν λλίο. Καλό ταξίδι Μάνο...

Θα ΄μαι πάντα εδώ

Επιτέλους ήρτα πίσω! Ξέρω πάντα έτσι λαλώ, αλλά τούτη τη φορά έθελα το παραπάνω που ούλλες τις άλλες. Τούτο το Πάσχα εν επήε καθόλου καλά. Εν εκατάλαβα Πάσχα βασικά. Ούτε εκκλησία, ούτε οικογενειακά τραπέζια, ούτε τίποτε. Ούτε στον Καλό Λόγο εν εκατάφερα να πάω. Το θετικό είναι ότι ούλλα επήαν καλά τζιαι συνεχίζουμε. Γιορτές εννά έρτουν πολλές.

Ένα τραγούδι για τον πατέρα μου...

Και χορεύω? Όι α!

Ήρτα Κύπρο που τα χτες. Πάλε εβιάστηκα να έρτω χωρίς λόγο. Πάντα έτσι κάμνω. Έρκουμαι όσο πιο γλήορα μπόρω τζιαι μετα τις πρώτες μέρες βαρκούμαι.
Εξεκίνησα να γράψω αλλά τελικά έμεινα στον πρόλογο.

Με νανουρίζει μια στριμμένη μελωδία...

Έχει κάποιους ανθρώπους που εν τόσο καλοί, που καταντούν θύματα. Υπάρχουν τζιαι κάποιοι άλλοι ανθρώποι που εν τόσο μαλάκες, που εκμεταλλεύκουνται τούτους τους καλούς ανθρώπους ως τζιαμέ που εν πάει. Τζιαι εσένα που τα θωρείς τούτα που πόξω, νευριάζει σε τούτη η κατάσταση τζιαι τζείνος που τα ακούει πάλε εν τζιαι εν ο μαλάκας, αλλά εν ο καλός ο άνθρωπος που του φωνάζεις γιατί αφήνει να τον εκμεταλλεύκουνται. Ντάξει τζιαι 'γω βρέθουμε πολλές φορές να κάμνω πράματα που ούτε θα έπρεπε τζιαι ούτε έχω καμιά υποχρέωση να τα κάμω, αλλά όι να μου πιαν τζιαι τον κώλο μου!

Τελικά είμαι...

Κάμνω όνειρα, θέλω να κάμω το ένα, το άλλο, να φύω έξω να δουλέψω, να αρπάξω ότι ευκαιρία μου παρουσιαστεί, αλλά τζιαμέ που έβρεθηκα στο σημείο που έπρεπε να πάρω μια σημαντική απόφαση έκαμα πίσω. Τελικά είμαι ΠούΤος!(?)(το πούτος, με ένα Τ εν όπως το ελάλεν ο περιβόητος Άντζι, ένας που επιάνναμε τζιαι επηράζαμε στο στρατό).
Έκαμα που λαλείτε αίτηση στο IAESTE, ένα πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών, για να κάμεις τη πρακτική σου έξω. Είχε 14 θέσεις για τη σχολή μου τζιαι εγώ ήμουν χαμηλά στη λίστα 33ος. Αλλά επήα στη κατανομή των θέσεων να δω. Εκωλώσαν πολλοί τελικά τζιαι όταν είρτε η σειρά μου να μπω μέσα είχεν 3 θέσεις, Ιράν, Κίνα, Καζακστάν.
Το Καζακστάν εκοίταξα το λλίο γιατί ήταν η μόνη που τις τελευταίες επιλογές που ήταν λλίο ενδιαφέρον, αλλά γενικά επήα τζιαμέ πολλά χαλαρά γιατί εν επερίμενα να μείνουν θέσεις τζιαι εν το εσκέφτηκα καθόλου. Η Κίνα ήταν πολλής το τζιαιρός. Ε έμπηκα μέσα τζιαι ο άλλος έστησεν με στο τοίχο. Εν κανεί που εν το έκαμα processing καθόλου πριν, ο άλλος επήρε με μονότερμα. Να αποφασίσεις γρήγορα ή να φύγεις λαλεί μου. Είσαι και Κύπριος είστε σοβαροί ανθρώποι εσείς λαλεί μου (το καλό τους καταλαβάνουν το). Ε λαλώ του, εν γι' αυτό που θέλω να το σκεφτώ λλίο, δεδομένου ότι εν μπορώ να κάμω πίσω μετά, θέλω να ΄μαι σίουρος για την απόφαση μου. Αν δεν είσαι σίγουρος σήκω φύγε λαλεί μου τζιαι έφυα.
Δηλαδή μες σε μισό λεπτό έπρεπε να σκεφτώ ότι το καλοτζιαίρι 2-3 μήνες εννά τους περάσω στο Καζακστάν, μπορεί να χάσω την εξεταστική που ήδη χρωστώ μαθήματα τζιαι άλλα πολλά. Πόσο εύκολο είναι να δεσμεύσεις 2 μήνες που τα τωρά? Ε εκώλωσα. Αλλά τωρά έχω το μες του νού μου.
Το Καζακστάν, εν πλούσιο λόγω πετρελαίων τζιαι άμα δείτε το Almaty που ήταν η θέση, εν μεγαλούπολη με ουρανοξύστες τζιαι ξέρω 'γω, που νομίζω εν θα 'ταν τόσο άshημα. Ντάξει τα λεφτά ήταν λλία αλλά έγραφεν ότι ήταν αρκετά για να περάσεις. Τούτο που με προβληματίζει όμως εν τζιαι εν ότι έχασα τη θέση. Εν το ότι τζιαμέ που έπρεπε να πάρω την απόφαση έκαμα πίσω. Εκράτουν την προσφορά στο shιέρι μου τζιαι έφυα άφηκα την, χωρίς να 'μαι σίουρος αν το ήθελα ή όι. Ετέλιωσε τούτο όμως. Πάμε γι΄ άλλα.
Κατά τα άλλα η εξεταστική επήεν καλά. Όσα μαθήματα είχα αμφιβολία επέρασα τα τζιαι εμείναν 2 αποτελέσματα ακόμα που περιμένω, αλλά νομίζω επέρασα τα. Έμπηκα δυνατά στο νέο εξάμηνο, πάω παρακολουθήσεις. Εάρκεψα τζιαι γυμναστήριο. Γενικά προσπαθώ να βάλω τα πράματα σε μια σειρά τζιαι εχώ ακόμα κάποια θέματα που πρέπει να τακτοποιήσω. Έσπασε μου λλίο το σημερινό τη ψυχολογία μου αλλά ντάξει. Το thing είναι εδώ ενωμένο δυνατο!?;p

Βοήθεια!

Όι εν έπαθα τίποτε μεν αγχώνεστε. Απλά θέλω να μου προτείνετε καμιά σειρά να κατεβάσω να δω τωρά που είμαι αδκιασερός.

Ποιος?

Εγώ! Εγώ που 10 ώρες ύπνο εν με κανούν υπο κανονικές συνθήκες, έχει που τη Παρασκευή ότι ώρα τζιαι να πέσω στις 5 ώρες ξυπνώ. Αις το πελά ελάλουν να τελιώσει η εξεταστική τζιαι εννά τζοιμούμαι μέχρι. Ρε θα τρελλαθούμε τελείως?




"Αιθέρια με πολιορκείς στα σύνορα, στα όρια του νου μου.."

Η γκαντεμόμερα!

Επερίμενα τη Παρασκευή πως τζιαι πως, να τελειώσει τζιαι επίσημα η εξεταστική -γιατί ανεπίσημα έκλεισα τα που την Τετάρτη- να χαλαρώσω, να φκω να ξεδώσω. Εγινήκαν μου τα απίστευτα όμως!
Εξεκίνησα το πρωί επήα το γυρώ μου στη σχολή, έτσι, βόλτα που το μάθημα τζιαι είπαμε με το συμφοιτητή μου το Σκάρτο να κατεβούμε Attica, να δούμε αν έβρουμε τίποτε τωρά πριν τελειώσουν οι εκπτώσεις. Άφηκεν την μοτόρα σπίτι τζιαι εξεκινήσαμεν με τη δική μου. Ήταν αυτούμενη η λαμπούα της πεζίνας. Εγύρισα 10 πεζίνες? Τίποτε. Τις απεργίες ως γνωστόν έχουν τες πρόχειρες. Τελικά ήβρα Αμπελόκηπους έβαλα με τιμή +20 λεπτά το λίτρο. Ως δαμέ καλά.
Εκατεβήκαμε στο Attica, επάρκαρα τη μοτόρα τζιαμέ που τη βάλλω πάντα. Απέναντι, πας το πεζοδρόμιο, δίπλα που το περίπτερο. Ήβρεν ο Σκάρτος κάτι φανέλλες επήεν στο ταμείο να τις πληρώσει, λαλώ του προχωρώ δαμέ στον ίδιο όροφο τζιαι έλα να με έβρεις. Επήα εγώ ήβρα ένα jean, εδοκίμασα το, επήα να το πληρώσω τζιαι τούτος εν εφάνηκε. Έπιαννα τον τηλέφωνο κλειστό. Εγύρευκα τον μισή ώρα μες το Attica, εγύρισα τους ορόφους τίποτε. Άτε λαλώ πάω κάτω μπορεί ναν στη μοτόρα.
Πάω έξω, η μοτόρα έλειπε! Ήμουν ήδη φουτουνιασμένος με τον άλλο που εχάθηκε, έλειπε τζιαι η μοτόρα, άρκεψε να με βρίσκει η πελλάρα. Είχεν κάτι αστυνομικούς τζιαμέ, ρωτώ τους αν επέρασε γερανός να εφόρτωσε μοτόρες, είπε μου ναι, έδωκε μου τζιαι τηλέφωνο να πιάω να μου πουν τι να κάμω.
Ελλάδα! Έπιασα, εδώκαν μου άλλο τηλέφωνο, έπιασα το, εδώκαν μου άλλο τζιαι ξανά το ίδιο τζιαι τελικά εκατάφερα τζιαι εξηγήθηκα. Εν το μεταξύ εγώ τα τηλέφωνα έκαμνα τα μες το Attica εξακολουθώντας να ψάχνω. Χασιμιός ο άλλος. Εγώ έπρεπε να πάω στο Ταύρο στη μάντρα να πληρώσω το γερανό, να πάω σταθμό Λαρίσσης στη τροχαία να τους πάρω την απόδειξη, να μου φκάλουν χαρτί τζιαι να πάω πίσω στη μάντρα να πιάω τη μοτόρα. Άτε, πάω σπίτι λαλώ όσπου να εμφανιστεί ο Σκάρτος. Τι εμπορούσε άλλο να συμβεί?
Απεργία ΚΑΙ τα taxi. Τυχερός μες την ατυχία μου, ήβρα ένα ταξιτζή που έφεφκε που το μηχανικό τζιαι εμείνισκε Ζωγράφου. Έφερε με πάνω ευτυχώς. Μες το taxi έπιαμε τζιαι ο άλλος τηλέφωνο. Έφκηκεν έξω έλειπε η μοτόρα λαλεί τζιαι ενόμισεν έφυα άφηκα τον τζιαι επήεν σπίτι. Έβαλα τον ήρτεν έπιαμε να ξεκινήσουμε να πάμε Ταύρο, τί να κάμω?
Σταματώ στη τράπεζα να τραβήσω λεφτά, ερούφησε μου τζιαι τη κάρτα το ΑΤΜ! Ναι ερούφησε μου τζιαι τη κάρτα! Που τα νέυρα μου άρκεψα να γελώ. Εγύρισε μου! Ευτυχώς ήταν ανοιχτά εδώκαν μου την. Επήαμε στο Ταύρο έπια τη μοτόρα τζιαι ήρτα έππεσα.
Εννά μου πείτε σαν μεν παρκάρεις πας το πεζοδρόμιο. Δεκτό. Αλλά εν τζιαι εν με την αστυνομία που τα είχα. Εν με την τύχη μου που εγινήκαν ούλλα μες σε μιά μέρα! Εν θυμούμαι πιο γκαντέμικη μέρα στη ζωή μου. Εφάν μου τζιαι 100 ευρώ εκτός των άλλων.
Τη νύχτα εφόούμουν να φκω που σπίτι αλλά τελικά επήα ήπια τα ποτάκια μου τζιαι εηρέμησα. Οι άλλοι εθέλαν να πάω μαζί τους καζίνο. Ρε μα 'σαστε πελλοί λαλώ τους? Κάπου έχει η μάνα μου ένα καπνιστήρι να το άψω να με καπνίσω.
Εψές εξεκίνησεν ο Φοίβος στο Μετρό. Έχει κανένα να ΄ρτει να πάμεν?




Πολλά δυνατός ο Σάββας Ισοβίτης. http://www.cybc.com.cy/index.php?option=com_content&view=article&id=97&Itemid=130 εκπομπή 9/2 παρουσιάζει το νέο του CD.

Steve Urkel!

Καρναβάλια, ούλλοι έξω τζιαι εγώ σπίτι να δκιαβάζω. Να προσπαθώ τουλάχιστο. Εν τζιαι εν ότι επηρεάζει με που εν οι άλλοι έξω, απλά εβαρέθηκα, θέλω να τελιώνω, να χαλαρώσω, να περάσω 2-3 μέρες πας το κρεβάτι να φέρω το νου μου. Αρέσκουν μου τζιαι τα καρναβάλια τζιαι χάνω τα για δεύτερη σερί χρονιά λόγω εξεταστικής. Έχει που το δεύτερο έτος που επήα Πάτρα δηλαδή να κάμω καρναβάλια, να ντυθώ ξέρω ΄γω. Τζιαι περνά μου θέμα.
Το top ντύσιμο μου έκαμα το όταν ήμουν πρώτη Λυκείου. Εγώ με ένα φίλο μου επήαμε στο party που εκάμναν οι τελειόφοιτοι ντυμένοι Steve Urkel. Είμασταν πολλά δυνατοί όμως, όι μαλακίες. Εφόρουν καρό παντελόνι καφέ διπλομένο να φαίνουνται οι κλάτσες κουμπομένο στο αρφάλι, καρό πουκάμισο χρωματιστό κουμπομένο ως πάνω, τιράντες, γυαλιά όπως τζείνα που εφόρεν στην σειρά που είχε η μάνα μου που τα νιάτα της, το μαλλί εχτένισα το καππούα τζιαι εφόρισα τζιαι ρόπα της χημείας όπως εφόρεν σε καμπόσα επεισόδια. Εκάμαμεν TON πανικό, αλλά στο διαγωνισμό εβάλαν μας δεύτερους γιατί έπρεπε να φκάλουν κάποιον της ηλικίας τους τζιαι καλά τζιαι εφκάλαν μιαν που ήταν ντυμένη Αφροδίτη μίshη μου, αρχαία θεά με ένα άσπρο φόρεμα.
Πρώτη λυκείου. Ακούεται μου τοοοόσο μακρινό. Εν το μεταξύ το καλοτζιαίρι εννά κλείσω τα 24 τζιαι ακούεται μου πολλά μεγάλο νούμερο. Το 23 ας πούμε ακούεται μου ωραία. Το 24 εν μου κάθεται. Κάμνει μου κάτι σαν ένα νοητό όριο που πρέπει να αρκέψω να σοβαρεύκουμε τζιαι εγώ εν είμαι έτοιμος ακόμα νομίζω;p Κρίση ηλικίας που τα 23 μου, τι να πώ?
Συνήθως άμα εν εξεταστική, γράφω πιο συχνά απ' ότι τις υπόλοιπες περίοδους. Σε τούντην εξεταστική εν έγινε κάτι τέτοιο εν ξέρω γιατί. Τζιαι γενικά που τα blog που παρακολουθώ, έχω την εντύπωση ότι εν ππεμένη η κίνηση στις δημοσιεύσεις το τελευταίο τζιαιρό, εν ξέρω αν εν η ιδέα μου.
Άτε πάω να δκιαβάσω αλλό λλίο τζιαι να πέσω. Καλά να περάσετε!! Εν τζιαι του Βαλεντίνου άυριο, τωρά το σκέφτηκα. Να ζήσετε όσοι γιορτάζετε! Πέρσι εγώ έκαμα τραπέζι του Κλέφτη τζιαι σάμπου τζιαι φέτος εν πολλά πιθανό να γίνει το ίδιο.

Έλα πάλι απόψε

Πόψε εν που τις λλίες φορές που διώ μάθημα την επομένη τζιαι είμαι τελιωμένος που γλίορα. Ίντα ωράια!;p Εσκέφτηκα να σας βάλω κάποια τραγούδια που έφα κόλλημα κάποτε, αλλά έννεν του είδους που σας εσυνήθισα. Έχουμε και λέμε:



Τούτο εν που το τζιαιρό του λυκείου τζιαι ναι είναι οι ΟΝΕ του Θεοφάνους. Τούτο το τραγούδι ήταν κάτι σαν το soundtrack του μεγάλου μου εφηβικού έρωτα.



Τούτο εν περίπου της ίδιας περιόδου με το άλλο. Σκοπελίτης Λεμονής! Ούτε ξέρω που το ήβρα τότε τούντο τραγούδι και πολύ αμφιβάλλω αν έφκαλε τζιαι δεύτερο CD τούτος ο Λεμονής. Υπάρχει και στο youtybe όμως!



Στρατός! Ήταν το τζιαιρό που εγίνηκε γνωστός ο Μακρόπουλος τζιαι έπαιζεν πολλά στα club. Τούντο τραγούδι άρεσκεν μου πολλά. Είχα το τζιαι πας το mobile μου τότε. Ήταν κάπου τζιαμέ τζιαι το τέλος του έρωτα που ελαλούσαμεν πριν τζιαι επήεννεν πολλά. Η αρχή του τέλους μάλλον. Τζείνα που μιαν είμασταν, μιαν εν είμασταν αλλά εν το επέρναμεν απόφαση. Στο ίδιο κλίμα και της ίδιας εποχής και το επόμενο.



Μιλούμε για μεγάλο κόλλημα! Έλιωσα το mobile να το παίζω που ήμουν μέσα. Ήταν το αγαπημένο μας με ένα παρέα μου τζιαι ακούαμεν το συνέχεια.

ΟΝΕ, Σκοπελίτης Λεμονής, Μακρόπουλος, Γονίδης και Λίτσα Γιαγκούση. Κι όμως κύριοι!;p

Είναι ωραία να πέφτεις!

Έδωκα το πρώτο και είμαι αισιόδοξος ότι κουτσά στραβά εδκιάβηκα. Το επόμενο εν την Τρίτη. Αφού εν μαλάκες. Τι μου αφήνεται 8 μέρες ρε κύριοι? Βάρτε μου κανένα μάθημα που χρωστώ μες την μέση να μεν χαλαρώνω.
Η γνωριμία με την κορούα που ανέφερα στο προηγούμενο post επήε μισό βήμα παραπέρα. Εν έτσι λλίο παράξενη κοπέλα, αλλά εμένα τούτο το παράξενο γοητεύκει με. Τώρα να δούμε αν μπόρει να οδηγήσει κάπου τούτη η κατάσταση.
Εψές επήα στο Σταυρό του Νότου. Πορτοκάλογλου-Ζιώγαλας-Φάμελλος. Πολλά ωραίο πρόγραμμα! Την παραπάνω ώρα εν τζιαι οι τρεις πας την σκηνή, τραγουδά ο ένας τραούδκια του άλλου, περνούν ωραία τζιαι περνούν σου το τζιαι 'σένα τούντο πράμα.

Σαν μαγεμένο το μυαλό μου φτερουγίζει

Έχει πολλές μέρες να γράψω κάτι. Ήρτα που τη Κύπρο τζιαι έμπηκα αμέσως σε κατάσταση εξετστικής, να αναπληρώσω εργαστήρια, να παραδώσω αναφορές, εργασίες, λλίο δκιάβασμα τζιαι γι' αυτό άμα έχω ελεύθερο χρόνο τζοιμούμαι. Το σπίτι εν λέshι, ασυγύριστο, η βούρνα εν γεμάτη, τα ρούχα εν η τρίτη μέρα που εν πας το ττέλι τζιαι αύριο γράφω το πρώτο μου μάθημα. Κατά τα άλλα είμαι καλά!
Τούντες 2-3 τελευταίες εφτομάες εν εγίνηκεν τζιαι τίποτε πολλά σημαντικό. Same old shit. Το μόνο αξιοσημείωτο(?!) είναι το ότι επήα στο Σάκη, που είχε party η σχολή μου. Ναι επήα στο Σάκη τζιαι όι μόνο επήα, αλλά εάρεσε μου θέμα. Καλά ο Σάκης εν μεγάλος! Τζιαι είχε τζιαι μια φάσουσα γυναίκες να παουρίζουν πουκάτω.
Εψές, μετά που πολλή τζιαιρό, εγνώρισα μια κορούα που μου ετράβησε το ενδιαφέρον. Σοβαρή, μετρημένη, με άποψη τζιαι ευχάριστη παρέα. Οι παραπάνω μιτσιές που γνωρίζω εν αππομένες τζιαι τέλια μωρά. Τούτη ήταν διαφορετικη.

Έξω!!

Εν ξέρω για σας αλλά εγώ απολαμβάνω τούτο το νέο νόμο για το κάπνισμα. Σημερά ειδικά που ήταν τζιαι κρυαδούα εγούσταρα πολλά να τους θωρώ να φκαίνουν έξω. Πετάσουνται άις το πελά τωρά τζιαι λαλούν ότι ο νόμος εν ρατσιστικός. Μα τι λαλείς ρε κύριε? Τόσο τζιαιρό που ερούφουν τους καπνούς σου εμένα εσκέφτηκες με? Εν ξέρω βέβαια κατά πόσο εννά κρατήσει, γιατί στην Ελλάδα, τελικά εκαταργηθήκαν απλά τα τασάκια, αλλά εν πολλά ωραίο πράμα που λείπει που το club τζείνη η καπνίλλα τζιαι έρκεσαι σπίτι χωρίς να είσαι τουμάνι τσιαρκές.

Και του χρόνου!

Καλή χρονιά!!

"Γιατί ο χρόνος δεν υπάρχει
γιατί ο χρόνος είσαι εσύ και οι άλλοι
και κανείς δε γνωρίζει η ζωή που θα βγάλει
κι όλο αυτό είναι μια μεγάλη γιορτή
Κι όποιος είπε "και του χρόνου"
θα εννοεί πως δεν τελειώσαμε φέτος
Ευτυχές και στο χέρι μας το νέο έτος
και πες το μου κι εσύ."


Τούτος ο Φοίβος τελικά έχει τραγούδι για κάθε περίσταση.