Σάββατο 17 Αυγούστου 2013

Την τελευταία φορά που έγραψα ήταν λλίο πριν φύω που Αθήνα τζιαι ετοίμαζα τη παρουσίαση της διπλωματικής μου. Επέρασεν ήδη ένας χρόνος που τότε. Τωρά ξεκινώ τη διπλωματική του μεταπτυχιακού τζιαι ούτε εκατάλαβα με πότε άρκεψα με πότε έφτασα στο τέλος. Δουλειά, μεταπτυχιακό, επέρασεν ένας χρόνος τζιαι εν επήρα χαπάρι. Εν επρόλαβα καν να καταλάβω πόσο μου λείπει η Αθήνα. Αλλά τωρά που έφερα τη μοτόρα στη Κύπρο, είμαι στο δρόμο τζιαι δημιουργείται μου μια ψευδαίσθηση ότι ήμουν κάπου τζιαι πάω πίσω σπίτι μου Ζωγράφου ας πούμε. Γαμώτα!

Η ζωή προχωρά τζιαι εν ρωτά κανένα. Εν σταματά να σε ρωτήσει ίνταμπου κάμνεις. Τζιαι ίνταλος τα φέρνει. Όπως θέλει φέρνει τα τζιαι πέρνει τα, μα θέλω να πιστεύω ότι εν πάντα για καλό. Εγώ εβρέθηκα να κάμνω κάτι που μου αρέσκει τζιαι απολαμβάνω, καμία όμως σχέση με πτυχία και μεταπτυχιακά. Σχεδόν καμία τουλάχιστο. Τζιαι νιώθω αρκετά τυχερός γιατί σήμερα εφτάσαμε τζιαι σε ένα σημείο που το να έχεις δουλειά -οποιαδήποτε δουλειά- έννεν τόσο δεδομένο.

Τι άλλο? Γενικά καλά.

Τωρά θέλω μοτόρα. Ναι, έχω μοτόρα, αλλά μιτσιά μοτόρα, εγώ θέλω μεγάλη. Τον τελευταίο τζιαιρό ανακάλυψα τις cafe racer τζιαι επέλλανα. Βλέπω συνέχεια μοτόρες τζιαι κάμνω το μες το νου μου ίνταλος εννά κάμω τη δική μου. Εννά ρτει η ώρα της.

Κάπως έτσι για να καταλάβεις

ή έτσι

Μοτόρες παλιές τζιαι ανακατασκευασμένες. Ωραία πράματα.

Που μουσική εκόψαμεν πίσω. Επέρασε το καλοκαίρι τζιαι ούτε μια συναυλία εν επήα, σχεδόν. Αναλόγως γινίσκουνται πράματα στη Κύπρο, αλλά μακριά που δαμέ η μαλακία. Που επήα Αθήνα να πιάσω το πτυχίο μου ήταν να πάω Χαρούλη τζιαι ήταν sold out που την προηγούμενη μέρα ας πούμε. Χαράς το κακό. Κάποτε -τότε- επηένναμε στο Σταυρό του Νότου τζιαι εν εγέμωνεν το κάτω. Τελικά επήα είδα τον Κύριο Κ όμως στο Six DOGS τζιαι ήταν πολλά nice. Και με ένα τραγούδι του Κ σας αποχαιρετώ. Θα τα ξαναπούμε, φαντάζουμαι.

 

Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

1-2, 1-2??

Ακούει κανείς?

Πέμπτη 19 Ιουλίου 2012

Ax..!

Δαμέ, ξενυχτώ πάλε γιατί.. γιατί εν έχει λόγο. Έτσι είμαι εγώ, τελευταία στιγμή. Εν θα αλλάξει ποτέ τούντο πράμα. Εννα αλλάξουν άλλα πολλά...

Δαμέ, ετοιμάζω την παρουσίαση της διπλωματικής μου.  Εφτάσαμε στο τέλος...

Δαμέ, τελευταίες νύχτες σαν μόνιμος κάτοικος σε τούντο δαμέ...

Αχ... Αθήνα!


Κυριακή 1 Ιουλίου 2012






-Πιο μακριά δεν γίνεται να πάω
 γιατί σ' αγαπάω, τόσο...

-Δείξε μου πόσο!

-Τόσο, όσο να μην μπορώ να σε πληγώσω.


Τρίτη 8 Μαΐου 2012

Μέλλον μου αβέβαιο

Η αίσθηση του "normal", δημιουργεί ταυτόχρονα τζιαι μια αίσθηση -ή καλύτερα ψευδαίσθηση- ικανοποίησης. Πόση δύναμη χρειάζεται να αντιμετωπίσεις τούντο πράμα?


A! Ναι είμαι ζωντανός.

Α!(νο.2) Ο Mπαλάφας κυκλοφορά νέο CD και εβκήκαν τα τραούδκια στο youtube. 18  παρουσίαση. Cheers!




Το μέλλον μου εν όντως αβέβαιο. Τζιαι η αβεβαιότητα επικρατεί σε πολλά επίπεδα. Είδομεν!

Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012

Έφυγες

Κάθομαι σ' αυτή την ωραία παραλία
αυτή που ποτέ δεν σου άρεσε
ή που ποτέ δεν παραδέκτηκες ότι σου άρεσε
κι αναρωτιέμαι γιατί χάθηκες

Γιατί δεν έρχεσαι ξανά
να παίξουμε κρυφτό όπως παλιά
Πάντα εσύ να κρύβεσαι
κι εγώ πάντα να μετράω

Φτού και βγαίνω!
μα δεν είσαι πια εδώ
δεν σε βρίσκω
Γιατί χάθηκες;

Ήταν ωραίο εκείνο το καλοκαίρι
Εκείνη η βραδιά
που αφέθηκες στην όμορφη ζάλη
Τι ωραία βραδιά!

Μα εσύ τώρα δεν τη θυμάσαι
ή προσπαθείς να την ξεχάσεις
γιατί έμαθες να μην δίνεσαι
Προσπαθείς να μην δίνεσαι

Μα εγώ σε θέλω

Αλλά εσύ έφυγες...