Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

Και του χρόνου!

Εύχομαι μόνο η επόμενη χρονιά να είναι καλύτερη που τη προηγούμενη!

Καλή χρονιά σε όλους!




Κι είν' αλήθεια πως και φέτος
το φλουρί θα το βρούνε οι άλλοι
και για σένα θα μείνει μονάχα η κραιπάλη
κι ο ύπνος το πρωί

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011

Χριστούγεννα, τα playmobil μου είν' εξαιτίας μου κουτσά (3)

Κάθε χρόνο το ίδιο επαναλαμβανόμενο post. Το ίδιο τραγούδι πάντα επίκαιρο. Κάθε πέρσι και καλύτερα.

Χριστούγεννα
Δεν περιμένω όμως τίποτα πια

Χριστούγεννα
Τα playmobil μου είν’ εξαιτίας μου κουτσά

Χριστούγεννα
Κι ό,τι αρχίζω μου πηγαίνει στραβά

Χριστούγεννα
Κι εσύ τι θες απ’ τη ζωή μου ξανά;


Εν που τούτα τα τραγούδια που νομίζεις ότι εγραφτήκαν για σένα.

Καλά Χριστούγεννα να έχουμε!


Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

Δύσκολος

Σχετικά πρόσφατα, σε μια συζήτηση που είχα, είπαν μου οτι είμαι δύσκολος άνθρωπος. Επήρα το για αστείο. Ως τωρά, επειδή είμαι καλοπροέραιτος, εθέωρουν ότι συνεπάγεται πως είμαι τζιαι εύκολος άνθρωπος. Όσο παραπάνω το επεξεργάζουμαι, τόσο συνηδητοποιώ ότι έννεν καθόλου έτσι τα πράματα.

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

Πάρε τα μάτια μου και κοίτα

Το να ΄σαι το "καλό παιδί" σε κάποια φάση καταντά κουραστικό τζιαι για 'σένα, αλλά τζιαι για τους άλλους. Έτσι νομίζω.

Τζιαι κάτι άσχετο. Γαμώ τους μπάτσους! Έτσι απλά για να μεν το ξιάσω.

Αυτάαα...!

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Ένα πεύκο στην ακρογιαλιά

Ένα παιδί που πνίγεται στο βάθος.
Σε κάτι βρώμικα νερά,
θολά κι ορμητικά.


Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

Upcycling

"Εκτός από recycling, υπάρχει και το upcycling: χρησιμοποιείς τα παλιά αντικείμενα για να φτιάξεις κάτι καινούργιο, βελτιστοποιώντας τα αντί να τα καταστρέψεις και δίνοντας τους νέα αξία χρήσης."

Αυτό είναι! Upcycling! Ο νέος αγαπημένος μου όρος!


Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

Μήνες τώρα ψάχνω για να βρω
τον παλιό, αισιόδοξο μου εαυτό...

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011

Ne me quitte pas

Εβαώσαν τα ούλλα τζιαι εγίνηκα ένας τζιέγκενος. Υποτίθεται εννά αξιοποιούσα τούτο το χαμένο χρόνο δουλεύκοντας για τη διπλωματική μου, αλλά προς το παρόν λλία πράματα έκαμα.
Τζείνο που έκαμα ήταν να τελιώσω τζιαι την τέταρτη season Μy name is Earl τζιαι να δω τα πρώτα δέκα επεισόδια της 3ης season του White collar, που πρέπει να πω ότι έκαμεν μεγάλη εξέλιξη σε σχέση με το πως εξεκίνησε τη πρώτη season. Τζιαι θα συνεχίσουμε με τα νέα επεισόδια που ξεκινούν τωρά ή εξεκινήσαν ήδη, Sons of Anarchy, Fringe, Big bang theory τζιαι να δούμε τι σκατά θα είναι το Two and a half men χωρίς τον Charlie αλλά με τον Ashton Kutcher.
Για τις καταλήψεις εξανάπαμεν τα. Αδιέξοδες καταλήψεις όπως πολλά εύστοχα γράφει ο καθηγητής μου.
Έχει που την Κυριακή εκόλησα με τούντο τραγούδι. Εν μπόρω να το κάμω embed οπόταν βάλλω απλά το link. http://www.youtube.com/watch?v=za_6A0XnMyw
Έβλεπα το chart show που ήταν για διασκευές τζιαι κάπου στις πρώτες θέσεις ήταν τούτο το τραγούδι σε διασκευή του Πάριου. Εγώ εν το ήξερα καθόλου τζιαι ήρτα ήβρα το στο youtube. Το Jacques Brel έξερα τον που το Λιμάνι του Αμστερνταμ, που τους ελληνικούς στίχους έγραψεν ο Αραπάκης που είχεν τους Βατράχους στη Σόλωνος. Μόλις είδα το video έμεινα! Εν ξέρω γρι γαλλικά εν το μεταξύ, αλλά μόνο με την ερμηνεία του εκόλλησα. Εβοηθήσαν πολλά οι υπότιτλοι βέβαια. Βλέπεις τον τζιαι περνάς τον πόνο του μαζί του. Τζιαι ετραγούδησαν το πολλοί γνωστοί το τραγούδι τζιαι στα γαλλικά τζιαι στα αγγλικά.

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

Are you the exception...or the rule?

Που όποιαν άποψη τζιαι να το δείς, όι μόνο επί προσωπικού επιπέδου, το exception εν πιο ενδιαφέρον. Το rule όμως εν σαφώς πιο εύκολο.





Συγκλονιστική εκτέλεση!

Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

Απόψε

Ερώτησεν με το Μαθητούδι πριν λλίο πως μου φάνηκε η συναυλία του Αλκίνοου, γιατί εν της επολλοάρεσεν βάση τζιαι με του τι εν συνηθησμένη που τον συγκεκριμένο καλιτέχνη. Όντως την ίδια άποψη είχεν τζιαι ο παραπάνο κόσμος πόψε νομίζω. Άλλα επερίμενε, βάση τζιαι του τι εν συνηθισμένος τζιαι άλλα είδε.
Θεωρώ ότι σαν άτομο είμαι πάνω που το average σε σχέση με τη γνώση τραουδκιών γενικά, αλλά τζιαι συγκεκριμένα του Αλκίνοου. Πόψε μπόρω να πω ότι έξερα λλίο παραπάνω που τα μισά. Λλίο υπερβολικό αλλά κάπως έτσι ήταν. Τζιαι ας πούμε έτσι ήταν τζιαι προχτές στο Μάλαμα, αλλά βάση του πόσο τον κατέχω σαν καλιτέχνη επερίμενα το. Τον Αλκίνοο εξανάδα τον τζιαι σε σκηνή, αλλά τζιαι σε συναυλία. Εν ήταν έτσι.
Ένα πράμα που εν εξαναανάφερα νομίζω δαμέ, εν ότι παίζω κιθάρα τζιαι τραγουδώ λλίο. Μεν φανταστείται τίποτε wow. Στο σχολείο εασχολούμουν με τη χορωδία επειδή έπαιζα κιθάρα, μια φωνή σωστή σχετικά, χωρίς τίποτε ιδιαίτερο τζιαι εφκάλαν με αρκετές φορές μπροστά. Κάτι ψιλοσυγκροτήματα στο λύκειο τζιαι τωρά με φίλους άμα γουστάρουμε παίζω κιθάρα τζιαι τραγουδούμε. Που θέλω να καταλήξω? Εξανάτυχε μου να φκω να παίξω για άλλους τζιαι τις πλείστες φορές τα γούστα σου εν συμβαδίζουν με τζείνα των υπολοίπων. Των παραπάνω τουλάχιστο. Οι πολλοί θέλουν το πιο γνωστό, ένα Ρίτα Ριτάκι ας πούμε, ενώ εσύ πολλές φορές έχεις την ανάγκη να παίξεις τζείνο που θέλεις τζιαι εκφράζει σε τζείνη την στιγμή, ένα π.χ. Δεληβοριά.
Κάπως έτσι το ένιωσα πόψε. Σαν να ήταν μια συναυλία για να γουστάρει πρώτα τζείνος. Μπορεί εγώ να μεν εγούσταρα τόσο, αλλά άμα έτσι ένιωθεν καλά έκαμεν. Μπορεί να ακούετε τζιαι λλίον αντιεπαγγελματικό, αλλά νομίζω εν θα με αποτρέψει που το να πάω να τον ξαναδώ. Τζιαι σίουρα για κάποιους πιο "φανατικούς" η συναυλία ήταν οκ. Βασικά εκατάλαβα πόσο υποκειμενικό πράμα είναι μια πετυχημένη συναυλία.




Κι αν σίγουρος ήμουν
πως θα βρω το δρόμο
στο χάρτη του κόσμου
σημείωσα μόνο
πως χάθηκα

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011

Φωτιά μου

Είμαι σε μια φάση που νιώθω ότι αργά ή γρήγορα εννά αποχαιρετήσω την Αθήνα. Συνηδητοποιώ το σιγά σιγά. Μπορεί βάση των εξελίξεων να καθυτερεί λλίον, αλλά έρκεται. Τζιαι εν σαν να προσπαθώ να πάω παντού. Εβόλεψεν τζιαι η αναβολή(μόνο?!) της εξεταστικής. Ο αρφός μου, έχοντας την εμπειρία, λέει ότι εν κάτι που εννά συνεχίσει να με ακολουθεί. Φαντάζουμαι ότι όλο και θα επιστρέφω, να καλύπτω το κενό που θα μου αφήκει.
Την Πέμπτη επήα στο Μάλαμα. Ντάξει, η Τεχνόπολη, σαν συναυλιακός χώρος εν σχετικά μιτσής, αλλά έτσι κακό εν εξανάδα σε συναυλία. 9.15, η μόνη συναυλία που είχε ώρα έναρξης 9 τζιαι άρκεψεν πριν τις 9.30, τζιαι ο κόσμος έξω που την είσοδο ήταν παααάρα πολύς. Εγώ, άπειρος από συναυλίες του Σωκράτη, μαζί με τον Φίλτατο, εν είχαμεν καν εισητήρια. Ήταν να πιάμεν που τζιαμέ. Όταν εκατάφερα να κοντέψω στο εκδοτήριο, σκαρφαλωμένος πας το κάντζελο, είδα ότι εν είχεν κανένα μέσα.
Ως από μηχανής Θεός επετάχτηκεν ένας άνθρωπος που τη μέσα μερκά του καντζιέλου τζιαι λαλεί μου, έχω δύο εισητήρια. Διά μου τα, ρωτώ τον πόσα θέλει, γυρίζει θωρεί την κοπέλα που ήταν μαζί του τζιαι φέφκει. Χωρίς να πεί τίποτε. Επήα να τον ρωτήσω αν έχει τζιαι τρίτο εισητήριο, γιατί επεριμέναμε την Hermosa, το αίσθημα του Φίλτατου, αλλά εξαφανίστηκε. Επετάχτηκε μια άλλη κοπέλα όμως τζιαι λαλεί μου έχω ένα διπλό εισητήριο, εν μας το εκόψαν που εμπήκαμε τζιαι έδωκεν μου το. Εν έθελε λεφτά. Καλοί ανθρώποι. Επήαμε στο Μάλαμα μούχτι.
Εψές επήαμεν, Μικρούτσικο, Θηβαίο, Πασχαλίδη στο Θέατρο Πέτρας. Ήταν κορυφαία συναυλία! Που το πρώτο τραγούδι εφκήκαν πας τη σκηνή πορωμένοι τζιαι εδώκαν τον καλύτερο τους εαυτό. Ο Θηβαίος απλά απίστευτος. Εάξιζεν τον κόπο ο δρόμος ως τη Πετρούπολη τζιαι με το παραπάνω!
Αύριο έχει Αλκίνοο στην Τεχνόπολη.
Αχ, Αθήνα!


Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Πάμε να φύγουμε

Τελευταία μέρα του καλοτζιαιρκού τζιαι επίσημα. Πολλά χλιαρό. Εν αφήνει τζιαι πολλά πράματα πίσω του για να θυμούμαι, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων βέβαια.
Έχει μια έφτομα που είμαι Αθήνα. Ήρτα γλήορα για να δκιεβάσω αις το πελά. Μια εφτομά παράταση της εξεταστικής που τη Σύγκλητο, κατάληψη ως την Τρίτη τζιαι ξανά συνέλευση που το Φοιτητικό Σύλλογο της σχολής, ωραία πράματα. Επέρασα τζιαι το μεγάλο κύμα καταλήψεων το 06-07, αλλά κατάληψη μες την εξεταστική του Σεπτέμβρη εν εξανάδα. Πολλά ανησυχητικό! Αφήστε μας να τελιώσουμε να φέφκουμε ρεεεεεεεε
Τούτο όμως έχει τζιαι ένα θετικό. Έγραφα 12 τζιαι 13. Όπως φαίνεται εν θα γράψω. Στις 12 έχει συναυλία Locomondo, The Burger Project feat Φοίβος Δεληβοριάς, Λεωνίδας Μπαλάφας, Πάνος Μουζουράκης τζαι Ska Bangies στα πλαίσια του ARK Festival τζιαι ήταν να την χάσω;p
Προχτές τη Δευτέρα επήαμεν με το Φίλτατο στο Φοίβο Δεληβοριά. Ήταν σε ένα ωραίο θεατρούι στο Άλσος Βεΐκου στο Γαλάτσι, εν έτσι υψωματούι τζιαι απλώνεται πουκάτω ολόφωτη η Αθήνα. Το πρόγραμμα ήταν όπως του shειμώνα στο Μετρό, με άλλον μουσικό στα keyboards όμως, έλειπε τζείνος που έπαιζε 1000 όργανα. Επεράσαμεν ωραία!
Αύριο έχει Μάλαμα στην Τεχνόπολη. Εν τον εξανάδα κόμα live. Πρέπει έννεν?




Πάμε να φύγουμε απ' αυτή την πόλη
όλα ξηλώθηκαν μείναμε μοναχοί

Τετάρτη 17 Αυγούστου 2011

Ρημαδιό

...μικρή εσύ, μικρός κι εγώ...
...μεγάλωσες, μεγάλωσα
και τώρα γίναμε κι οι δυο μας ένα ρημαδιό,
ένα μεγάλο κενό...




Μια εφτομά για να επιστρέψω σπίτι μου, στην ησυχία μου. Ως πάρατζι!

Κυριακή 31 Ιουλίου 2011

Συνήθισα να είμαι μόνος

Εν μπόρω να πω ότι ενθουσιάστηκα. Πριν 10 χρόνια πάνω κάτω που επήα στο γήπεδο του Ορφέα τζιαι είδα τους για πρώτη φορά ήταν η καλύτερη. Ούτε ΓΣΠ, ούτε τάφρο Da Villa, ούτε στο Eλευθερία σε μιαν άλλη "τελευταία" συναυλία. Σαν τη πρώτη σου φορά με κάποιο που αγαπάς. Ήταν κάτι ξεχωριστό.
Βέβαια επεράσαν τόσα χρόνια τζιαι τόσες συναυλίες, στην Μητρόπολη τούτης της μουσικής. Τίποτε έννεν ίδιο όπως τότε τζαι ειδικά εγώ! Γιατί κάποιες φορές η ζωή προχωρά, παίζει μας τζιαι τη πουρού τζιαι φέφκει μπροστά χωρίς να καταλάβουμε τίποτε. Τζιαι τι εν τούτο που μας μηνίσκει? Κάτι που να αξίζει λλίο μελάνι τζιαι μια κόλλα στο μυστικό δευτέρι μας με τα στιχάκια, τις σκέψεις τζιαι τα "ποιήματα".
Εν μπορώ να πω ότι μ' αρέσκει, αλλά σίουρα μπόρω να πω ότι εσυνήθισα. Τζιαι εσυνήθισα τόσο που εν ξέρω αν μπορώ να ξεφύγω που δαμέσα. Πε ότι εν στάση ζωής, πε ότι εν η μαλακία που με δέρνει. Να πω την αλήθκεια εν με κόφτει τι νομίζεις. Κάποιοι προσπαθούν να γίνουν κάτι που εν είναι τζιαι που θα ήθελαν να γίνουν, ή που που θα άρεσκεν στους άλλους να γίνουν. Εγώ προσπαθώ να είμαι απλά όσο αληθινός γίνεται.
Όπως τζιαι να 'χει είπα πολλά. Είμαι το Thing, είμαι μεθυσμένο τζιαι είμαι καλλλλλά!

Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

ΟΧΙ!

ΔΕΝ ΒΡΕΧΕΙ ΡΕΕΕΕΕ

ΣΑΣ ΦΤΥΝΟΥΝ!!!

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

Βόρτος!

Τον τζιαιρό τον προεισαγωγικών, η μάνα μου εβούραν με συνέχεια που πίσω τζιαι ετάιζε με τζιαι επότιζε με, ότι φαγιά θέλω κ.ο.κ. Έπρεπε να τρώει καλά το μωρό για να μπόρει να δκιαβάζει. Νομίζω τούτο το πράμα έμπηκε στο υποσυνείδητο μου τζιαι όποτε έχω εξετάσεις δια το ελεύθερο στον εαυτό μου να τρώει ότι να 'ναι τζιαι όσο νά 'ναι. Νομίζω εγίνηκα βόρτος!
Εν τζιαι τούτη η παγωταρία δαμέ κοντά στην πλατεία Γαρδένιας έχει κάτι παγωτά κόλαση! Μιλφέιγ, caramel and almonds, cookies and cream, απίστευτα πράματα. Τζιαι φανταστείται ότι εν είμαι τύπος που του αρέσκουν τα γλυκά. Βόρτος είπαμεν!




Νομίζω είμαι ερωτευμένος με την Cat Power!

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Δωσ΄ μου μια ευχή γι΄ άλλη αρχή!

25 χρονών ΓΑΡΟΣ!!!




Για να σας κάμω να ζηλέψετε λλίο μια φωτογραφία που το Σάββατο. Μετά την συναυλία του Μπαλάφα στην Τεχνόπολη, επήαμε στο Σύνταγμα όπου ήταν ο Αλκηβιάδης Κωνσταντόπουλος, ο Γραμμένος, ο Μπαλάφας τζιαι μερικοί άλλοι μέχρι τα ξημερώματα.

Κάπου εδώ πρέπει να ευχαριστήσω δημόσια την ΕΛ.ΑΣ! Ήταν για ακόμα μια φορά πολλά καλοί μαζί μου. Τούντην φορά εχαρίσαν μου την τριπλά!!




Το κόλλημα των ημερών

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

Χαμένος

Εχάθηκα τέλια. Ούτε γράφω, ούτε δκιαβάζω. Άκυρο! Δκιαβάζω... Φυσικοχημεία τζιαι γράφω που εφτομάς. Όι Φυσικοχημεία αλλά άλλο μάθημα. Φυσικοχημεία πιο μετά. Τζιαι τούτη η Φυσικοχημεία εν τόσο περίεργη όσο ο καθηγητής που την κάμνει. Ή μάλλον ο καθηγητής που την κάμνει εν τόσο περίεργος, που κάμνει τζιαι το μάθημα του περίεργο. Μες τη Φυσική, τα Μαθηματικά τζιαι τη Χημεία, μπλέκει την Φιλοσοφία τζιαι μπλέκει τζιαι τα μπούτια τα δικά μας.
Στο θέμα blog εχάθηκα. Ούτε γράφω, ούτε δκιαβάζω. Στο θέμα Φυσικοχημεία δκιαβάζω, εννά γράψω, αλλά πάλε είμαι χαμένος. Γάμησε τα κατάσταση, αλλά τουλάχιστο υπάρχει μια κοινή συνισταμένη. Ότι τζιαι στα δκυο είμαι χαμένος.
Λαλώ πελλάρες. Ξέρω το. Συνιθίζω το τελευταία. Καταλαβαίνω το, αλλά εν μπορώ να το αντιμετωπίσω. Είμαστε όλοι τρελλοί! Μας έχει σαλέψει εντελώς!! Ειδικά του τζιαιρού!





Το ίδιο ακριβώς τραγούδι, που τον ίδιο ερμηνευτή τζιαι δημιουργά σου εντελώς διαφορετικά συναισθήματα η κάθε εκτέλεση. Φωνάρα ο τύπος.

Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Όλα είναι δρόμος

"Όλα είναι δρόμος" λαλούν οι Τρύπες. "Δεν ειν' η δόξα, δεν είναι τα λεφτά, είναι του δρόμου η χαρά" λαλεί ο Πορτοκάλογλου. Κάπου δαμέ ενδιάμεσα παίζει να βρίσκεται τζιαι η απάντηση που ψάχνω. Η όι?!


Επέρασα ένα ωραίο, γεμάτο ΠΣΚ. Την Παρασκευή επήαμε στο Φεστιβάλ. Επλώσαμε τζιαμέ σε ένα τόπο που έχει γρασίδι τζιαι αρκέψαμεν να κατεβάζουμε μπίρες. Εξεκίνησε ο Γραμμένος τζιαι ενδιάμεσα είπε 2-3 τραούδκια ο Μουζουράκης. Σε κάποια φάση εμφανίστηκε τζιαι ο Ζακ Στεφάνου να κάμνει φωνητικά του Γραμμένου. Μετά ήταν ο Δρογώσης που είπε τζιαι το Συγχώρεσε με, τραγούδι με το οποίο έφαα μεγάλο κόλλημα σε κάποια φάση της ζωής μου. Στο τέλος ήταν οι The burger project, τους οποίους εγώ είχα μόνο ακουστά. Ένας φίλος του Κλέφτη που ήταν μαζί μας είπε μας ότι εν πολλά καλοί τζιαι αν είναι να πάμε μπροστά να σταθούμε. Πολλά δυνατοί οι παρέες! Εγουστάραμεν τζιαμέ, εχορέψαμεν, πολλά ωράια φάση. Είπαν μας από το Βαπόρι απ' την Περσία μέχρι το Barbie girl! Στο τέλος της νύχτας εβρεθήκαμεν σε μια ταράτσα στο Κουκάκι που κάτι γνωστοί γνωστών του φίλου του Κλέφτη(!) εκάμναν πάρτυ, να χορεύκουμεν καλαματιανό!! Ναι, ΟΤΙ ΝΑΝΑΙ!!
Την επόμενη εξαναπήαμε στο Φεστιβάλ, στους Χαίνηδες με το Πασχαλίδη. Που ετελιώσαν επήαμε στην άλλη σκηνή τζιαι εκτυπηθήκαμε με ένα συγκρότημα που την Ισπανία τζιαι μετά στο Γκάζι σε ένα μπαράκι να κάμνουμεν ένα μείγμα χορευτικών με παντομίμα. Πάλε ήρταμεν σπίτι πρωί τζιαι εννοείται κατεστραμμένοι!;p
Την Κυριακή επήα στο basket όπου εσηκώσαμε τζιαι το Πρωτάθλημα. Τι άλλο να ζητήσω?

Αύριο έχει Χαρούλη στην Τεχνόπολη τζιαι εννά παρουσίασει τζιαι το νέο του CD.
Την Τετάρτη δαμέ στο Γουδή:
Οι Liebe, οι Cayetano Live Band, οι Imam Baildi, The Burger Project
και ο Φ ο ί β ο ς Δ ε λ η β ο ρ ι ά ς ενώνουν τις φωνές και τη μουσική τους σε ένα μοναδικό οικολογικό δρώμενο.
Την Πέμπτη έχει Empty Frame + The Voyage Limpid Sound Live at six d.o.g.s.
Στο Χαρούλη εκτός απροόπτου εννά πάμε. Στα υπόλοιπα θα δείξει. Έρκεται τζιαι η εξεταστική τζιαι δκιαβάζουμεν τζι' όλας!

Αυτά!


Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

Με όνομα βαρύ σαν ιστορία

Εν που τις ελάχιστες φορές που έγραψα πρώτα τον τίτλο σε post. Συνήθως γυρέυκω ένα τίτλο τζιαι τελικά βάλω τον τζείνο του τραγουδιού που επισυνάπτεται, ή έναν στίχο του.

Ένα όνομα που δυστυχώς κάποιοι εν εφανήκαν τόσο αντάξιοι. Πιστέυκω σε εμένα, μπόρω να τα καταφέρω! Εν άλλο που με προβληματίζει: Εν τούτο που θέλω?
Σἰουρα έννεν τούτο που επερίμενα-εσχεδίαζα, όι γιατί εν κακό, απλά εν εθώρουν κάποιο δρόμο που να οδηγεί τζιαμέ. Ο δρόμος όμως υπάρχει, εν τζιαμέ τζιαι καλούμε να αποφασίσω αν θα τον ακολουθήσω.
Πέρσι έτσι τζιαιρό περίπου έμπαινα στα 24 τζιαι έγραφα ότι κάπου δαμέ αρκέφκουν τα πράματα τζιαι δυσκολεύκουν. Ως τα 23 ήταν ούλλα απλά, ωραία τζαι ανέμελα. Τζιαι επαληθεύομαι. Τωρά λλίο πριν πατήσω τα 25 καλούμαι να πάρω αποφάσεις όι απλές, αποφάσεις ζωής.
Αν ήμουν ο Alan Harper ήταν να κάτσω να κάμω λίστα με τα θετικά τζιαι τα αρνητικά. Αν πάλε ήμουν ο Charlie Harper ήταν να το πάρω χαλαρά τζιαι να κάμω τζείνο που νιώθω χωρίς πολλήν σκέψη. Αν βέβαια ήμουν ο Jake Harper ήταν να παραγγείλω peperoni pizza τζιαι να γύρω πας τον καναπέ. Να κόψω το Two and a half men a??;p
Τέσπα να περάσει η εξεταστική με το καλό τζιαι βλέπουμε.

Έρκουνται συναυλίες:
3 Ιούνη Γραμμένος με guests Μουζουράκη, Δρογώση Γεωπονική
4 Ιούνη Πασχαλίδης Γεωπονική
18 Ιούνη Μπαλάφας στην Τεχνόπολη
29 Ιούνη Μάλαμας στο Λυκαβητό
Εξαρτάται βέβαια τζιαι που το πρόγραμμα της εξεταστικης αλλά τώρα να δούμε!


Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Σπασμένο



Επήαμε εκδρομούλα σήμερα στη λίμνη Βουλιαγμένης. Εν έξερα βέβαια ότι υπάρχει κάτι τέτοιο, αλλά το έμαθα ένεκα του Red Bull Cliff Diving. Ωραίος τόπος, νομίζω εννά ξαναπάμε.

Έχω τζιαι την εντύπωση ότι το καλοτζιαίρι τελικά ήρτεν. Δεν παίρνω τζιαι όρκο βέβαια γιατί ο τζιαιρός επέλλανεν τέλια.




Γκρίζα και θλιμμένη μια βροχή και
έπεφτε και σου 'μοιαζε πολύ και
έφυγε και μ' άφησε βρεγμένο
στέγνωσε και μ' άφησε σπασμένο
Θρύψαλα τα λόγια που σωπαίνω
θρυμματίζω σύννεφα βαριά για
να με δει ο καθρέφτης μου σπασμένο

Το κορίτσι που 'θελα κοντά μου
φύτεψε μια τρύπα στη καρδιά μου
μέσα από το στήθος το ανοιγμένο
βγαίνει το τραγούδι μου σπασμένο
κάθε σου ματιά χαραγματιά και
κάθε χάδι σου τραυματισμένο
μες στα δάκτυλα σου μια φωτιά και
ένα ρόδι κόκκινο σπασμένο

Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Τρέλα!

Συμβουλή:

Είναι πολλά σημαντικό να σκεφτόμαστε πάντα με το σωστό κεφάλι!





Τις τελευταίες μέρες εκόλλησα με τούντο τραγούδι. Αν είδατε κάποιο στο δρόμο να τραγουδά μόνος του εγώ είμαι.

Τρέλα! Μια φορά μοναχά σαν παιδί κοίταξέ με και γέλα...

Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Θα πάρω κεφάλια

Εν γίνεται η ομάδα σου, μια Ελληνική ομάδα, να κατακτά ευρωπαϊκό τίτλο τζιαι να το βλέπεις σαν κάτι φυσιολογικό. Φέτος εν εσηκώστηκα καν να κατέβω στην Ομόνοια. Εγίναν τζιαι τα ευρωπαϊκά ρουτίνα πλέον. Μεγάλη ομάδα, τί να λέμε? **Π*Α*Ο**

Κατά τ' άλλα τίποτε. Επέστρεψα την Τετάρτη, επήρα το εντελώς χαλαρά μέχρι σήμερα και από αύριο έχω σκοπό να μπω σιγά σιγά σε πρόγραμμα. Δεν κάμνω μεγάλες δηλώσεις. Θα δούμε!




Θα πάρω κεφάλια απ΄όλους αυτούς που πάντα με κάνουνε χάλια!!

Δευτέρα 25 Απριλίου 2011

Ψυχή μου αλλοπαρμένη κι απροστάτευτη

Χριστός Ανέστη, χρόνια πολλά σε όλους!


Ψυχή μου αλλοπαρμένη κι απροστάτευτη
σε μια θηλιά δεμένη,χρόνια αγιάτρευτη
πού βρήκες τόσο θάρρος να πορεύεσαι
κι ό,τι ποτέ δεν θα`ρθει ονειρεύεσαι.






Εν έμπορα να δκιαλέξω γι' αυτό έβαλα τζιαι τα δκυο.

Παρασκευή 22 Απριλίου 2011

Why'd you sing with me at all?

Τελικά, τι άνθρωπος είστε;
Δεν ξέρω τι άνθρωπος είμαι. Θα σου πω όμως τι άνθρωπος θα ήθελα να είμαι. Θα ήθελα να είμαι πραγματικός. Δεν το καταφέρνω πάντα γιατί το περιβάλλον μας αποτελείται από μη -ανθρώπους, γεγονός που με κάνει και μένα να παρασύρομαι. Αντιδρώ γιατί θέλω να ισορροπώ μόνο με την αγάπη και την αλήθεια. Να κοιτάω ψηλά και να ξέρω από πού προέρχομαι, τι έχω κάνει για το άδικο και που πάω.
Τι σας εμποδίζει να το κάνετε ;
Κανείς δεν μπορεί να είναι ελεύθερος μόνος του. Συνυπάρχουμε άρα κανείς δεν μπορεί να είναι δημοκράτης μόνος του, ούτε φυσιολάτρης μόνος του.

Που συνέντευξη του Ζουγανέλη.


Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

Νύχτες δίχως όνομα, νύχτες χωρίς σκοπό...

Ναι. Ακριβώς τίποτε. Απλά ενημερώνω το κοινό μου(?) ότι Δευτέρα, Τρίτη έχει Μπαλάφα στη Διαχρονική.


Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

Κανείς εδώ δεν τραγουδά...

Εν ένας που τους τραγουδιστές που εν εκατάφερα να δω live. Την τελευταία φορά που ήταν στην Αθήνα, πριν δκυο χρόνια πρέπει, ελοαρκάζαμεν με τον αρφό μου να πάμε αλλά τελικά εν ευόλεψεν.
Θυμούμαι που είμασταν μιτσιοί τζιαι επηένναμεν με τους γονιούς μας εκδρομές τζιαι έπαιζεν στο ράδιο μια κασέτα του. Επίσης μια περίοδο σαν φοιτητής εάκουα φανατικά. Εν εγνώριζα ότι ήταν άρρωστος τζιαι εξεπλάγην εχτές που το δκιάβασα.

Καλό ταξίδι!


Παρασκευή 15 Απριλίου 2011

Into the wild

Ήβρα μια πολλά χρήσιμη σελίδα για να κάμνεις τα video του youtube mp3.
http://www.video2mp3.net

Επίσης έχω να προτείνω ταινία.
Into the wild

Εκτός απροόπτου θα τα ξαναπούμε που Κύπρο.


Τρίτη 12 Απριλίου 2011

Εγώ στέκομαι εδώ...

"Είναι ωραία η αίσθηση της οριακής ισορροπίας του να καταλαβαίνεις λίγα λιγότερα από όσα χρειάζεσαι για να απομυθοποιήσεις κάτι."

Εδκιάβασα το εχτές.


Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

Αν έρθεις. μην αργείς!

Κατά κάποιον τρόπο τούτο το blog εν συνυφασμένο με τη ζωή μου. Τις τελευταίες δκυο εφτομάες εν κάμνω απολύτος τίποτε οπόταν εν γράφω τίποτε. Εανακάλυψα την ταshινόπιτα πάλε!
Eν κάνει είμαι τζιαι άρρωστος. Πρίshουνται οι αμυγδαλές μου, ξιπρίshουνται, ξαναπρίshουνται. Εν ξέρω τι σκατά. Εψές εν με αφήκαν να τζοιμηθώ. Υπερβάλω α? Οκ sorry! Εν με αφήκαν να τζοιμηθώ καλά. Γιατί αν κάμνω κάτι τούτες τις τελευταίες δκυο εφτομάες, είναι να τζοιμούμαι. Είχε πολλή τζιαιρό να κάμω τούτη την τέλια άχρηστη φοιτητική ζωή. Επήεν καλά η εξεταστική οπόταν εδικαιούμουν διακοπές. Ξόπασχα θα ξαναγίνω επιμελής.
Τέλος της εφτομάς πάω Κύπρο. Πάντα το ίδιο πράμα. Πιάννει με ένας καμός να πάω τζιαι μετά που λλίες μέρες βαρκούμαι τζιαι γυρεύκω το σπίτι μου. Πέρσι οι διακοπές του Πάσχα ήταν άshημες. Φέτος τα άshημα ήρταν πριν το Πάσχα. Η μαλακία είναι πως τωρά εν που εννά καταλάβω καλά ίνταμπου έγινε.
Εψές επήα στο Χαρούλη. Εξαναείδα τον πριν δκυο χρόνια πάλε στο Σταυρό του Νότου, αλλά τωρά ήταν ακόμα καλύτερος τζιαι σαφώς πιο ώριμος. Απίστευτη φωνή!
Αρέσαν μου πολλά οι ενορχηστρώσεις. Τζιαμέ που είχες το λαούτο τζιαι τα πνευστά να διούν ένα πιο παραδοσιακό τόνο, έρκετουν η ηλεκτρική τζιαι απογείωνεν τα κομμάθκια. Γενικά εαρέσαν μου οι μουσικοί. Το μπάσο ήταν πολλά καλό, όπως τζιαι τα πνευστά, έπαιζεν πίπιζα σε κάποια κομμάθκια τζιαι στα τύμπανα ο Πάνος Τόλιος. Λλίοι τζιαι καλοί.
Θυμούμαι το Χαρούλη είχα τον δει σε ένα Στην υγειά μας αφιερωμένο στο Μικρούτσικο. Είχεν πει 2 τραούδκια τζιαι έκαμεν μου πολλήν εντύπωση. Τούτο τζιαι τούτο. Βάση των βίντεο πρέπει να ήταν κάπου στο 2007. Εν θυμούμαι αν ο Χειμωνανθός έφκηκεν πριν η μετά, αλλά σίουρα έλιωσα το τζείνο το CD! To νέο του CD εννά φκεί τούντο τζιαιρό τζιαι λαλεί κάποια τραγούδια στην παράσταση.
Α! στο κοινό ήταν ο Φάμελλος τζιαι ο Κώστας Παρίσης που τα Υπόγεια Ρεύματα τζιαι εφκήκαν τζιαι είπαν που ένα τραγούδι. Είχαμε τζιαι τα τυχερά μας.


Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Κάνω μια ευχή

Η Βαρκελώνη? Όμορφη, καθαρή, οργανωμένη, πόλη για να ζείς. Ήρταμεν εχτές. Έλιωσα λλίο στον ύπνο και σκοπεύκω να συνεχίσω τζιαι αύριο. Για το ταξίδι θα γράψω μάλλον, αλλά σε άλλο post.

Ήμασταν τέσσερις τζιαι είπαμε να πιάμε ταξί. Που την ώρα που εμπήκαμε μες το ταξί, ο ταξιτζής εξεκίνησεν. Αμάναμου λαλώ, ακόμα ένας πρίχτης ταξιτζής! Έκατσα τζιαι μπροστά άι στο πελά τζιαι εν τζιαι είμαι τζιαι πολλά της κουβέντας με αγνώστους (μια πρόταση, τέσσερα τζιαι. anw). Ερώτησεν μας ίνταμπου κάμνουμεν, που είμασταν που πάμε ξέρω ΄γω, ελάλεν καμπόσες μαλακίες εγελούσαμεν, επείραζεν την κοπέλα στα διόδια, ντάξει.
Μετά τα διόδια άρκεψεν έναν έναν να μας ψυχολογά τζιαι η αλήθκεια εν έπεφτεν πολλά έξω. Είπεν μας τζιαι τι θα μας εταίρκαζεν να κάμνουμε. Εκατέληξεν να μας λαλεί ότι πρέπει να κυνηγήσουμε τούτο που θέλουμε τωρά, ώσπου είμαστεν μιτσοί τζιαι να παρετήσουμεν τζείνα που κάμνουμεν αν δεν μας αρέσκουν. Είπεν μας τζιαι μιαν ιστορία για ένα φίλο του σχετική.
Είχεν μας ρωτήσει εν το μεταξύ αν παίζουμε κιθάρα τζιαι ερώτησα τον τζιαι ΄γω αν παίζει τίποτε τζιαι είπεν μας ότι παίζει πολλά όργανα. Έδωκεν μου την εικόνα ενός ανθρώπου με απωθημένα, που εκατέληξεν ταξιτζής τζιαι γι΄ αυτό τζιαι έκοφκεν μας έτσι κουβέντες. Όταν τον ερωτήσαμεν αν νομίζει ότι τζείνου ταιρκάζει του η δουλειά του ταξιτζή, εαπάντησεν μας ότι κατά κάποιο τρόπο ταιρκάζει με το ελεύθερο πνεύμα του, γιατί μπόρει όποτε θέλει να σταματήσει, να ξεκινήσει τζιαι επιτρέπει του ναν έξω στο δρόμο.
Εμπήκαμεν εν το μεταξύ της Ζωγράφου τζιαι αφήκαμε σε πρώτη φάση το Φίλτατο. Εσυνεχίζετουν η κουβέντα τζιαι λαλώ του:
-Πως και δεν σου έκατσε η καλλιτεχνική φάση?
-Γιατί νομίζεις ότι δεν μου έκατσε?
-Ε για να δουλέυεις ταξιτζής?
-Νομίζεις φίλε ότι το κάνω για τα λεφτά?
-Ξέρω 'γω?
-Πόσο χρονών είσαι?
-24.
-Στα 24 είχα πλατινένιους δίσκους και κάποιες δουλειές που ακούστηκαν εξωτερικό.
Α! λαλώ ο παρέας έπιαν μας στο περιπαίξιμο. Εκατέβηκεν για να κατεβάσει τη βαλίτσα του Κλέφτη τζιαι είδα το όνομα του πας την άδεια του ταξί. Χρήστος Αβράμης. Άγνωστος!
Έρκεται μέσα.
-Τι πλατινένιους δίσκους λαλώ του? Είσαι τραγουδιστής?
-Ήμουν σε συγκρότημα.
-Ποιο συγκρότημα?
Εν μου απάντησεν. Εκατέβηκεν τζιαι ο Σκάρτος. Έμεινα εγώ. Εξαναρώτησα τον για το συγκρότημα αλλά εν μου απάντησεν. Είπεν μου ότι σε ένα Chart Show της Ναταλίας Γερμανού το τραγούδι τους ήταν δεύτερο. Είπε μου ότι τα γνωστά τους τραγούδια εν το Κάνω μια ευχή τζιαι το Σύνορα Παντού. Ντάξει λαλώ, μπορεί να είναι σε συγκρότημα, αλλά όι τζιαι πλατινένιους δίσκους τζιαι πελλάρες. Πριν κατεβώ είπεν μου ότι το όνομα της μπάντας εν Εξόριστοι τζιαι πάιζουν metal με ελληνικό στίχο. Επιέρωσα, εshιαιρέτησα τον τζιαι έφυεν.
Μόλις έμπηκα σπίτι έκαμα το όνομα του τζιαι του συγκροτήματος google. Ο παρέας όντως ελάλεν αλήθκεια!


Epic Progressive Metal - ΕΠΙΚΟ ΜΕΤΑΛ (Ιδρυτές στην Ελλάδα) - Classic Hard Rock

Members
Δημήτρης Κατής: Σόλο κιθάρες
Χρήστος Αβράμης: Φωνή
Στέλιος Καρπαθάκης: Φωνή
Μπάμπης Λεοντιάδης: Τύμπανα
Φίλιππος Μοδινός: Μπάσσο
Θανάσης Ζουρνής: Πλήκτρα

ΔΕΛΤΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΜΑΡΤΙΟΣ 2010

ΤΟ ΕΝΑ KAI ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ROCK - METAL ΠΟΥ ΚΑΤΕΚΤΗΣΕ ΠΛΑΤΙΝΕΝΙΟ ΔΙΣΚΟ, ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ Η ΠΛΑΤΙΝΑ ΗΤΑΝ ΣΤOYΣ 70000 ΔΙΣΚΟΥΣ. ΟΙ ΙΔΡΥΤΕΣ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΕΙΔΟΥΣ, ΤΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΠΟΥ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΑ ΚΑΘΙΕΡΩΣΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΝ ΟΡΟ "ΕΠΙΚΟ ΜΕΤΑΛ"!

"ΕΞΟΡΙΣΤΟΙ" - 'Η Επιστροφή των Μέταλ Ηρώων' – Εορτασμός 20 Χρόνων


• Μετά από 20 χρόνια κυριαρχίας στην Ελληνική Μέταλ σκηνή και απουσίας 4 ετών οι "Εξόριστοι" επιστρέφουν ενωμένοι μετά από τις έντονες παρακλήσεις των οπαδών τους!
• Επιτέλους ήρθε η ώρα για Δυνατή Μουσική. Ο κόσμος διψάει για πραγματικό ροκ μέταλ και οι ήρωες του μέταλ επιστρέφουν!!!
• Ναι, λοιπόν, οι ΕΞΟΡΙΣΤΟΙ επιστρέφουν το 2010 για μια σειρά από συναυλίες σε επιλεγμένους χώρους και φεστιβάλ στην Ελλάδα!
• To A' ιστορικό live θα γίνει στις 30 Απριλίου στη μουσική σκηνή ΣΦΕΝΤΟΝΑ, στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας 22, στην Αθήνα!

ΟΙ "ΕΞΟΡΙΣΤΟΙ" δημιουργήθηκαν το καλοκαίρι του 1989 από τον συνθέτη και κιθαρίστα Δημήτρη Κατή στα Βριλήσσια.

Είναι το ΈΝΑ & ΜΟΝΑΔΙΚΟ Ελληνικό συγκρότημα στην ιστορία της Ροκ Μέταλ σκηνής στην Ελλάδα που κατέκτησε τον Πλατινένιο δίσκο με το περίφημο κομμάτι "Κάνω Μια Ευχή" (Ροκ Μπαλλάντα), την εποχή που η πλατίνα ήταν στους 70.000 δίσκους.

Οι "Εξόριστοι" είναι οι Πρώτοι που χρησιμοποίησαν Ελληνικό στίχο στη Μέταλ μουσική. Καθιερώθηκαν για τις καινοτομίες τους και συμπεριλήφθηκαν στη Γερμανική Διεθνή Εγκυκλοπαίδεια της Μέταλ μουσικής.

Η θεματολογία έχει να κάνει περισσότερο με την Ελληνική αλλά και την Μεσαιωνική ιστορία/μυθολογία.

Οι Εξόριστοι κυκλοφόρησαν συνολικά 6 άλμπουμς εκ των οποίων τα 5 συν 2 συλλογές με την ΕΜΙ.

To 1994 το συγκρότημα πήρε μέρος στο μεγαλύτερο Ροκ φεστιβάλ των Βαλκανίων στο Βελιγράδι (Gitariada), κλήθηκαν ως αντιπρόσωποι της Ελληνικής μέταλ σκηνής. Έπαιξαν κατά τη διάρκεια του πολέμου με τη Βοσνία. Τους αποθέωσαν 40.000 κόσμος και μεταδόθηκε τηλεοπτικά από τη Σερβική τηλεόραση σε όλες τις χώρες που έστειλαν αντιπροσώπους.

Ο δημιουργός, συνθέτης και κιθαρίστας του γκρουπ, Δημήτρης Κατής (γνωστός και από τις Ροκ εκπομπές στην TV "Metalmania" & "Star Club") κάνει διεθνή καριέρα στην Αμερική με πολλές βραβεύσεις στο Χόλυγουντ καθώς και από το περιοδικό Billboard, συνθέτει ορχηστρική μουσική.

Εξόριστοι


Για να δεις κύριε μου καμιά φορά! Κάμνει τζιαι ωραίες ψεύτικες τζιαι εν του φαίνετουν.

Νιώθω ότι χρωστώ μια συγνώμη τούτου του ανθρώπου. Πρώτο γιατί εν τον επήρα σοβαρά τζιαι δεύτερο για την κουβέντα που του 'κοψα ότι για ναν ταξιτζής σημαίνει ότι εν επέτυχεν. Κάποια στιγμή ίσως να του την πω που κοντά.


Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

Αυλαία

Έχει καμιά-δκυο εφτομάες εν δκιαβάζω άλλα blogs αλλά θα επανέλθω σύντομα. Ίσως όι τόσο σύντομα τωρά που το σκέφτουμαι. Τη Δευτέρα φέφκουμε για Βαρκελώνη. Ήντα καλά! Μες τούντα διάφορα που συμβαίνουν υπάρχει τζιαι κάτι θετικό.
Είπε μου την άλλη φορά το Μαθητούδι για τον Αλκίνοο ότι εννά παίζει στην Αυλαία τούντο μήνα τζιαι είχα το στα to do μου. Εψές έτσι απρόοπτα έπια μήνυμα-πρόσκληση που το Φίλτατο τζιαι επήαμεν. Εν τέλια μόνος του, αλλά χτίζει τζιαμέ επί τόπου ενορχηστρώσεις με τύμπανα, κάτι πνευστά, μπάσο τζιαι κιθάρες τζιαι εν πολλά ενδιαφέρον. Εννοείται πως είχεν τραούδκια που ήθελα τζιαι εν τα 'παιξεν, όπως το Μη με κληδώνεις τζιαι την Τριανταφυλλένη, αλλά γενικά εν αρκετά μεγάλο τζιαι γεμάτο το πρόγραμμα.



Τούντο τραγούδι συγκινεί με όσο λλία.

Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Life goes on

Η ζωή προχωρά. Ανθρώποι φέυκουν, ανθρώποι έρκουνται. Εν δύσκολο, αλλά έτσι ήταν τζιαι έτσι θα είναι. Μπορεί να μεν έμπορε να μου μιλήσει, αλλά τα μάθκια της είπαν μου τζείνα που έθελεν. Εννά 'ρτει η ώρα που εννά ξανασυναντηθούμε.


Επέρασα τη πρώτη φορά αλλά εν εσταμάτησα. Επήα γυρόν τζιαι εξαναστράφηκα. Επάρκαρα τζιαι εκατέβηκα. Εκοντοστάθηκα πας τη πόρτα, αλλά εκούντησα την τζιαι έμπηκα.
-Γειά σας. Για κούρεμα.
-Έχεις ραντεβού?
-Όχι.
-Είναι ένα πιτσιρίκι πρώτα.
-Εντάξει.
-Τι θα κάνουμε?
-Θα κουρευτώ τελείως.
-Είσαι σίγουρος?
-Ναι.
Έκατσα. Γυρίζει ο ένας ο κομμωτής θωρεί με.
-Τλείως ε? Είσαι σίγουρος?
-Ναι. Νομίζω...
Έρκεται ο κομμωτής που ήταν να με κουρέψει. Έκατσεν τζιαι εσυζητήσαμεν το. Είδεν ότι ήμουν σίουρος.
Το μαλλί μου ανήκει πλέον στην ιστορία. Εξίασα ήνταλως ήταν να φκαίνεις που το μπάνιο τζιαι να μεν θέλεις ούτε στέχνωμα, ούτε ξέμπλεγμα, ούτε τίποτε. Νιώθω πολλά ωραία. Ήρτεν το πλήρωμα του χρόνου. Τέσσερα χρόνια και που επεράσαμεν μαζί. Προς το παρόν εν μου λείπει.



Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

Με κοιτάζουν, μου μιλούν και απορούν...

Πάντα πριν να φύω που Κύπρο για να έρτω πίσω Αθήνα, επήεννα να ποshιερετήσω τις γιαγιάδες μου. Τον τελευταίο χρόνο όμως ένιωθα πιο έντονα την ανάγκη να το κάμνω. Τα χρόνια περνούν τζιαι ο μεγαλύτερος μου φόβος είναι να χάσω ανθρώπους που αγαπώ.
Σήμερα ήταν δύσκολος ο αποχαιρετισμός. Η έννοια μου πάντα ήταν να μεν είναι ο τελευταίος. Τζιαι τωρά εν δύσκολα τα πράματα. Ο Θεός να βοηθήσει να παν ούλλα καλά!


Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011

Κάχτος!

Εννά μου πεις εμένα? Εshιόνισεν δεύτερη φορά φέτος στην Αθήνα τζιαι εγώ πάλε λείπω. Μακάρι να ΄ταν τούτο το πρόβλημα βέβαια αλλά 'ντάξει.


Σάββατο 5 Μαρτίου 2011

Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

Νιώθω το τέλος να πλησιάζει!!

Της εξεταστικής το τέλος.

Σήμερα ήταν μια ωραία μέρα. Αισιόδοξη. Ας έρτουν τζι άλλες!

Καλό μας μήνα!!


Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Αναβλητικότης

Έστω τζιαι καθυστερημένα θέλω να βάλω ένα στόχο για τούτη τη χρονιά. Να δουλέψω λλίο με τούτη την αναβλητικότητα που με διακατέχει!


Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

Ετοιμάζω ταξίδι

Ελοάρκαζα να διασχίσω τον Ατλαντικό για δεύτερη φορά στη ζωή μου αλλά τελικά δεν. Εκόψαν μας την NY οι καθηγητές γιατί εν η κρίση τζιαι εν πολλά τα λεφτά. Λες τζιαι εν τζείνοι που εννα πληρώσουν το υπόλοιπο που την επιδότηση της σχολής. Οι μισές τουλάχιστο σχολές του Πολυτεχνείου εννα παν, εμείς πουλλί. Θα πάμε Βαρκελώνη όμως.
Θα μου πείτε ήντα κλαίεις καλό? Ε γαμώτο. Άλλο να διασχίζεις τον Ατλαντικό τζιαι άλλο τη Μεσόγειο. Η Βαρκελώνη ήταν μες τα πλάνα μου αλλά όι για τωρά. Αφού έχεις επιδότηση πρέπει να την εκμεταλλευτείς να πάεις κάπου που εν δύσκολο να πάεις μόνος σου. Άσχετο πως εγώ εφάνηκα τυχερός τζιαι εξαναπήα.
Όπως τζιαι να 'χει σε καμιά 25αρκά μέρες πάω ταξιδάκι!! Έχει τζιαιρό! Ως τότε έχουμε δρόμο όμως. Η εξεταστική τελειώνει 3 τζιαι μετά δκυο εργασίες, με την τελευταία να έχει παράδοση 18 του Μάρτη. Ίντα καλά!




Ντάξει, οι ερμηνείες του Μικρούτσικου σε τούντο τραγούδι εν αξεπέραστες, αλλά ο κιθαρίστας εν πολλά δυνατός.

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

Δρόμος με Δέντρα

Το να κανονίσεις συνάντηση μέσω email τζιαι να περιμένεις σε ένα πολυσύχναστο πεζοδρόμιο κάποιον που εν ξέρεις καν το όνομα του, είναι ακριβώς τόσο περίεργο όσο ακούεται! Έκαμα το όμως γιατί είπεν ότι η παράσταση εννάν τέλεια τζιαι επειδή καταλαβαίνω απόλυτα κάποιον που θέλει να πάει κάπου τζιαι εν πάει κανένας μαζί του. Όπως καταλαβαίνετε εν έππεσα σε serial killer.



Την Μάρθα Φριντζήλα εν την έξερα. Ακουστά μόνο, επειδή πέρσι έκαμεν guest σε μιαν εμφάνιση του Δεληβοριά τζιαι που ένα τραγούδι του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Φωνάρα, αυθόρμητη τζιαι άνθρωπος όμορφος. Μαζί της ήταν ο Παναγιώτης Τσεβάς, πότε στο πιάνο, πότε στο ακορντεόν και ενίοτε στο τραγούδι.
Ο χώρος ωραίος, απογυμνωμένος που τα περιττά, όπως ακριβώς ήταν τζιαι η παράσταση. Ένα πιάνο, ένα ακορντεόν, οι φωνές των καλιτεχνών τζιαι οι φωνές του κόσμου. Ούτε μικρόφωνα ούτε τίποτε.
Το πρόγραμμα ήταν μια μουσική Αλφαβήτα. Για κάθε γράμμα, ένα τραγούδι που ξεκινά που το γράμμα τζείνο. Τραγούδια για τον έρωτα, που ούλη την γκάμα της ελληνικής μουσικής, παλιά αλλά τζιαι πιο νέα. Άλλοτε μελαγχολικά τζιαι άλλοτε δοσμένα με μια χιουμοριστική διάθεση. Α! στο Ξ είπαν ένα ξένο τραγούδι;p Πολλά ωραία παράσταση.
Κάπου στη μέση εκάλεσε το Φοίβο Δεληβοριά που εκάθετουν στο κοινό τζιαι είπεν δύο τραγούδια. Στο τέλος είπεν τζιαι δκυο τραγούδια η Ελένη Πέτα τζιαι ένα μια άλλη κοπέλα που δεν την γνωρίζω.



Όπως καταλαβαίνεις άρεσεν μου. Ευχαριστώ!

Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Το ποδήλατο με τους ξεφούσκωτους τροχούς

Σήμερα το πρωί, την ώρα που έμπαινα της πύλης με τη μοτόρα να πάω να γράψω μάθημα, εθυμήθηκα ένα όνειρο που είδα εψές. Ήμουν πάνω σε ένα ποδήλατο, επροχώρουν, αλλά εσυνειδητοποίησα ότι ήταν ξεφούσκωτος τζιαι ο πισινός τροχός του ποδηλάτου μου. Λέω τζιαι ο πισινός, γιατί αυτόματα ήρτε μου στο νου, ότι μιαν που τις προηγούμενες μέρες είδα ξανά στον ύπνο μου το ποδήλατο, τζιαι όπως έβλεπα μπροστά, είδα ότι ο μπροστινός τροχός ήταν ξεφούσκωτος.
Εν τζιαι διώ ποτέ σημασία στα όνειρα, αλλά επαραξένεψεν με πολλά που ένα όνειρο είχε συνέχεια άλλη μέρα ασ' πούμε. Εν δυνατό ναν η ιδέα μου το πρώτο όνειρο? Γίνεται να το θυμήθηκα μετά που 2-3 μέρες? Ξα παίζει να τα δα τζιαι τα 2 εψές τζιαι πάλε εν η ιδέα μου. Όπως τζιαι να ΄χει, τι μπορεί να συμαίνει τούτο το ποδήλατο?
Εν σαν να τζιαι επέστρεψε το όνειρο επειδή εν του έδωκα σημασία την πρώτη φορά. Εαγγρίστηκε ας πούμε, ή όντως θέλει να μου πει κάτι το υποσυνείδητο μου?




*Αφού έγραψα το post, έκαμα ένα google για την σημασία του ποδηλάτου στα όνειρα:

Bicycle - this suggests youth, freedom and movement without a supporting structure. With two wheels and, therefore, a symbol of duality, it can suggest the first forays into relationship and adult behaviour.

Bicycle or Bike
Often a bicycle appears in dream when I trying to balance a number of situations striving to cycle to destination indicate that we try to put personal effort which is necessary in order to fulfil an achieve future objectives regarding ...

Τζιαι βρίσκω σημασία σε τούτα, γιατί εν σαν να μου λαλεί το υποσυνείδητο μου να παρετήσω τις μαλακίες, να φουσκώσω τους τροχούς μου τζιαι να δω τα πράματα πιο σοβαρά, αν θέλω να πετύχω τζείνα που λαλώ ότι θέλω στη ζωή μου. Γιατί σιγά σιγά κοντεύκει ο τζιαιρός που εννά τελιώσει τούτη η χαλαρότητα της φοιτητικής ζωής. Ανεπιστρεπτί! Τζιαι η αλήθκεια είναι ότι τούτο εν κάτι που με φοβίζει λλίο.
Άδε τωρά που ένα όνειρο(ή δκυο?) έβαλεν με σε σκέψεις.

Πιστεύκετε στα όνειρα?

Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

Κοο Κοο

Πριν δκυο χρόνια έτσι τζιαιρό περίπου ήταν να πάμε για ποτό με το Κλέφτη τζιαι είπα του να πάμεν στο Γκάζι στο Κοο Κοο, επειδή είδα στο Αθηνόραμα ότι παίζει ο Μπαλάφας. Είχα κολλήσει με το Μία συγνώμη τζείνο το τζιαιρό τζιαι έθελα να πάω να τον δω. Ήμουν τζιαι λλίο περίεργος. Νικητής του Fame Story, έκοψεν μακριά που μπουζούκια, έσπασε το συμβόλαιο του με την Heaven τζιαι επροσπάθαν να τραβήσει το δρόμο του.
Ενθουσιαστήκαμεν! Τζιαι εξαναπήαμεν που τότε αρκετές φορές. Φέτος εν η τρίτη χρονιά. Κάθε χρόνο τζιαι καλύτερος, κάθε χρόνο τζιαι νέα τραγούδια δικά του, κάθε χρόνο τζιαι παραπάνω κόσμος.
Το μαχαζί εψές ήταν πίττα. Εν τζιαι εν κανένα τεράστιο μαχαζί αλλά ήταν πιο γεμάτο που ούλλες τις φορές που επήα. Τζιαι κάτι που εν πολλά σημαντικό εν ότι ο παραπάνω κόσμος έξερεν τα τραούδκια του.


Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Φοίβος!



Εψές επέρασα την πιο ωραία μου νύχτα, για εδώ και πολύ καιρό. Φοίβος Δεληβοριάς! Διερωτούμαι πως γίνεται 4 χρόνια στην Αθήνα, τωρά να εκατάφερα να τον δω. Μέγα λάθος.
Ήταν ο Φοίβος, ο ντράμερ, ένας πολλά δυνατός κοντραμπασίστας τζιαι ένας άλλος που έπαιζε πλήκτρα τζιαι ακόμα 17 όργανα, που τα μισά πρώτη φορά τα είδα στη ζωή μου. Ωραίες ενορχηστρώσεις, λιτές αλλά όι απλές τζιαι εκτελέσεις παλιών τραγουδιών διαφορετικές.
Άρεσε μου πολλά ο καθρέφτης με μόνο ένα πιανούι τζιαι το Φοίβο να σιγοτραγουδά μαζί με ούλλο το κόσμο. Το Χάλια εννοείται ήταν στα highlights για μένα. Ο Φώτης επίσης, που το αφιέρωσε τζιαμέ στο παπά του, που εν χάνει πρεμιέρα όπως μας είπε. Η Κική τζιαι γενικά ούλλα:p Γεμάτο πρόγραμμα, πολλά πας τα γούστα μου. Ελάχιστα τα τραγούδια που εν έπαιξε τζιαι έθελα να τα ακούσω.



Είναι τζιαι πολλά σημαντικό ο τραγουδιστής να είναι ο ίδιος που έγραψε τα τραγούδια τζιαι να έχει για το καθένα να πει τζιαι μια μικρή ιστορία. Πολλά ωραίος τύπος ο Φοίβος, πολλά καλός live. Να πάτε να τον δείτε!


Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

Ρημαδιό

Πόψε σαν εμιλούσαμεν στο msn με το Φίλτατο για τις μάππες, εσυνειδητοποίησα πόσο αρνητικός εγίνηκα. Ακόμα τζιαι σε ένα ασήμαντο θέμα έφκαλα αρνητικότητα. Εγώ που ήμουν πάντα αισιόδοξος τζιαι επροσπάθουν μια ζωή να πείσω τους άλλους, ότι, αρκεί να το πιστέψουμε τζιαι κάποια στιγμή ούλλα εννά σάσουν.
Έχω τζιαι καμπόση πίεση που τη σχολή. Βουρούμε να καλύψουμε τα μαθήματα τζιαι Δευτέρα να ξεκινήσουμε εξεταστική. Γάματα. Εργασίες ποτζί, ασκήσεις να παραδοθούν ποδά τζιαι εγώ κοσμάρα μου.


Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

Τείχη

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.

Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·

διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.

Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.


Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

Θέλω...

...να τρέξω, να πετάξω, να χαθώ!

Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

Επέστρεφε

Επέστρεφε συχνά και παίρνε με,
αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με
όταν ξυπνά του σώματος η μνήμη,
κ' επιθυμία παληά ξαναπερνά στο αίμα·
όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται,
κ' αισθάνονται τα χέρια σαν ν' αγγίζουν πάλι.

Επέστρεφε συχνά και παίρνε με την νύχτα,
όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται...


Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

Και έτσι οι μέρες περνούν

Καλή χρονιά! Έχει μέρες που πάω να γράψω τζιαι μετά μετανιώνω. Το 10 εν ήταν καλή χρονιά για μένα. Ούτε το 11 έμπηκε καλά. Γενικά έχασα την όρεξη τζιαι την αισιοδοξία μου. Τζιαι εν εγίνηκε κάτι συγκεκριμένο που να με οδηγήδει δαμέ. Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε. Άσε να δούμε.