Δρόμος με Δέντρα

Το να κανονίσεις συνάντηση μέσω email τζιαι να περιμένεις σε ένα πολυσύχναστο πεζοδρόμιο κάποιον που εν ξέρεις καν το όνομα του, είναι ακριβώς τόσο περίεργο όσο ακούεται! Έκαμα το όμως γιατί είπεν ότι η παράσταση εννάν τέλεια τζιαι επειδή καταλαβαίνω απόλυτα κάποιον που θέλει να πάει κάπου τζιαι εν πάει κανένας μαζί του. Όπως καταλαβαίνετε εν έππεσα σε serial killer.



Την Μάρθα Φριντζήλα εν την έξερα. Ακουστά μόνο, επειδή πέρσι έκαμεν guest σε μιαν εμφάνιση του Δεληβοριά τζιαι που ένα τραγούδι του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Φωνάρα, αυθόρμητη τζιαι άνθρωπος όμορφος. Μαζί της ήταν ο Παναγιώτης Τσεβάς, πότε στο πιάνο, πότε στο ακορντεόν και ενίοτε στο τραγούδι.
Ο χώρος ωραίος, απογυμνωμένος που τα περιττά, όπως ακριβώς ήταν τζιαι η παράσταση. Ένα πιάνο, ένα ακορντεόν, οι φωνές των καλιτεχνών τζιαι οι φωνές του κόσμου. Ούτε μικρόφωνα ούτε τίποτε.
Το πρόγραμμα ήταν μια μουσική Αλφαβήτα. Για κάθε γράμμα, ένα τραγούδι που ξεκινά που το γράμμα τζείνο. Τραγούδια για τον έρωτα, που ούλη την γκάμα της ελληνικής μουσικής, παλιά αλλά τζιαι πιο νέα. Άλλοτε μελαγχολικά τζιαι άλλοτε δοσμένα με μια χιουμοριστική διάθεση. Α! στο Ξ είπαν ένα ξένο τραγούδι;p Πολλά ωραία παράσταση.
Κάπου στη μέση εκάλεσε το Φοίβο Δεληβοριά που εκάθετουν στο κοινό τζιαι είπεν δύο τραγούδια. Στο τέλος είπεν τζιαι δκυο τραγούδια η Ελένη Πέτα τζιαι ένα μια άλλη κοπέλα που δεν την γνωρίζω.



Όπως καταλαβαίνεις άρεσεν μου. Ευχαριστώ!