Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011
Φοίβος!
Εψές επέρασα την πιο ωραία μου νύχτα, για εδώ και πολύ καιρό. Φοίβος Δεληβοριάς! Διερωτούμαι πως γίνεται 4 χρόνια στην Αθήνα, τωρά να εκατάφερα να τον δω. Μέγα λάθος.
Ήταν ο Φοίβος, ο ντράμερ, ένας πολλά δυνατός κοντραμπασίστας τζιαι ένας άλλος που έπαιζε πλήκτρα τζιαι ακόμα 17 όργανα, που τα μισά πρώτη φορά τα είδα στη ζωή μου. Ωραίες ενορχηστρώσεις, λιτές αλλά όι απλές τζιαι εκτελέσεις παλιών τραγουδιών διαφορετικές.
Άρεσε μου πολλά ο καθρέφτης με μόνο ένα πιανούι τζιαι το Φοίβο να σιγοτραγουδά μαζί με ούλλο το κόσμο. Το Χάλια εννοείται ήταν στα highlights για μένα. Ο Φώτης επίσης, που το αφιέρωσε τζιαμέ στο παπά του, που εν χάνει πρεμιέρα όπως μας είπε. Η Κική τζιαι γενικά ούλλα:p Γεμάτο πρόγραμμα, πολλά πας τα γούστα μου. Ελάχιστα τα τραγούδια που εν έπαιξε τζιαι έθελα να τα ακούσω.
Είναι τζιαι πολλά σημαντικό ο τραγουδιστής να είναι ο ίδιος που έγραψε τα τραγούδια τζιαι να έχει για το καθένα να πει τζιαι μια μικρή ιστορία. Πολλά ωραίος τύπος ο Φοίβος, πολλά καλός live. Να πάτε να τον δείτε!
Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011
Ρημαδιό
Πόψε σαν εμιλούσαμεν στο msn με το Φίλτατο για τις μάππες, εσυνειδητοποίησα πόσο αρνητικός εγίνηκα. Ακόμα τζιαι σε ένα ασήμαντο θέμα έφκαλα αρνητικότητα. Εγώ που ήμουν πάντα αισιόδοξος τζιαι επροσπάθουν μια ζωή να πείσω τους άλλους, ότι, αρκεί να το πιστέψουμε τζιαι κάποια στιγμή ούλλα εννά σάσουν.
Έχω τζιαι καμπόση πίεση που τη σχολή. Βουρούμε να καλύψουμε τα μαθήματα τζιαι Δευτέρα να ξεκινήσουμε εξεταστική. Γάματα. Εργασίες ποτζί, ασκήσεις να παραδοθούν ποδά τζιαι εγώ κοσμάρα μου.
Έχω τζιαι καμπόση πίεση που τη σχολή. Βουρούμε να καλύψουμε τα μαθήματα τζιαι Δευτέρα να ξεκινήσουμε εξεταστική. Γάματα. Εργασίες ποτζί, ασκήσεις να παραδοθούν ποδά τζιαι εγώ κοσμάρα μου.
Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011
Τείχη
Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011
Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011
Επέστρεφε
Επέστρεφε συχνά και παίρνε με,
αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με
όταν ξυπνά του σώματος η μνήμη,
κ' επιθυμία παληά ξαναπερνά στο αίμα·
όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται,
κ' αισθάνονται τα χέρια σαν ν' αγγίζουν πάλι.
Επέστρεφε συχνά και παίρνε με την νύχτα,
όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται...
αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με
όταν ξυπνά του σώματος η μνήμη,
κ' επιθυμία παληά ξαναπερνά στο αίμα·
όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται,
κ' αισθάνονται τα χέρια σαν ν' αγγίζουν πάλι.
Επέστρεφε συχνά και παίρνε με την νύχτα,
όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται...
Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011
Και έτσι οι μέρες περνούν
Καλή χρονιά! Έχει μέρες που πάω να γράψω τζιαι μετά μετανιώνω. Το 10 εν ήταν καλή χρονιά για μένα. Ούτε το 11 έμπηκε καλά. Γενικά έχασα την όρεξη τζιαι την αισιοδοξία μου. Τζιαι εν εγίνηκε κάτι συγκεκριμένο που να με οδηγήδει δαμέ. Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε. Άσε να δούμε.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)