Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

I hate to miss you more every day

Εν τζιαι εν ότι ήμουν ποτέ ο άντρας ο πολλά βαρύς τζιαι ασήκωτος. Πάντα ήμουν ευαισθητούλης. Τελευταία όμως επαραγίνηκε το κακό! We are Marshall, Forrest Gumb, Remember me, Leon the professional, ότι έργο έβαλα να δω τελευταία ελούθηκα τα. Εκτός το Salt βέβαια. Εντάξει περνούμε δύσκολα, αλλά κανεί ρε!!


5 σχόλια:

μισ πσαροκόκαλο είπε...

γιατι αλλαξες ονομα; τι σημαινει μοχα???

Ουφ! είπε...

βάζω το τελευταίο σιντί του Παυλίδη να παίζει (για χιλιοστή μάλλον φορά) και κάθομαι να δουλέψω. μπήκα όμως στο μπλογκ σου και κόλλησα!!!

πολύ όμορφες οι ιστορίες σου... με τη βόλτα στην Αθήνα με ταξίδεψες - μου λείπει... και η ιστορία με το "thing" :-))) ήσουν τελικά στις 30/07 στη συναυλία του Παυλίδη; τον λατρεύω - ήταν υπέροχα!

το Leon σηκώνει πολύ κλάμα... αν έχεις όρεξη και για άλλο δες το atonement....

τελείωσε το σιντί, πρέπει να δουλέψω! :-)

τα λέμε!!!

Μόχα είπε...

Miss εγώ επειδή εν ήθελα να το σβήσω τέλια, άλλαξα απλά οδό και αριθμό.

Ποιος είναι τελικά ο Μόχα;
ΠΠ: Είναι παράξενη ιστορία. Το κομμάτι αυτό γράφτηκε καθ’ οδόν, σ’ ένα ταξίδι στην άγονη γραμμή. Είχα γράψει το πρώτο κουπλέ και έτσι όπως καθόμουν στην καμπίνα σκέφτηκα ότι ήταν η πρώτη φορά που μιλάω για έναν ήρωα, που θα ήθελα να έχει όνομα. Κι ενώ το ποίημα μιλάει για ένα φανταστικό πρόσωπο, το οποίο υποτίθεται ότι είναι ναύτης, ακριβώς μπροστά μου είχα ένα βιβλίο με τον τίτλο «Μόχα ο Τρελός, Μόχα ο Σοφός». Εγώ δεν ήξερα καν για ποιο πράγμα μιλάει αυτό το βιβλίο και συνέχισα, τέλος πάντων, με αυτή τη φράση τα στιχάκια που έγραφα και έφτασα και στο τέλος του κομματιού. Μετά άνοιξα το βιβλίο και διαπίστωσα ότι ο Μόχα ήταν ένας τύπος που είχε πεθάνει από τα βασανιστήρια σε μια φυλακή κάποιας αφρικάνικης χούντας – νομίζω στη Νιγηρία, αλλά δεν είμαι σίγουρος. Φαντάζομαι ότι είναι το υποκοριστικό του Μοχάμετ. Αυτός ο άνθρωπος, λοιπόν, καταδικάστηκε επειδή κάθε φορά που είχε κάτι σημαντικό στο μυαλό του έβγαινε στο δρόμο και το φώναζε – εξ ου και ο τίτλος – παρατσούκλι του βιβλίου «Μόχα ο Τρελός, Μόχα ο Σοφός».

http://www.youtube.com/watch?v=vaRrAKzLLUg

Εγώ βέβαια μπορεί να χάννω, αλλά εν τζιαι έχω τίποτε σημαντικό να πω. Aπλά εχρειάζουμουν ένα όνομα τζιαι ήταν το πρώτο που μου ήρτε.

Ουφ καλώς όρισες! Ο Παυλίδης εν απίστευτος! Είδα τον το καλοκαίρι αλλά Αθήνα. Στην Κύπρο εν τα εκατάφερα.
Άμα παίζει τζιαι η Keira εννά το βάλω να κατεβεί σίουρα;p Το κλάμα κάμνει καλό, μέσα μέσα όμως!

Unknown είπε...

Έφα τους τόπους να σε έβρω! Στενοχωρέθηκα γιατί ενόμιζα ότι εχάσαμε σε!

Μόχα είπε...

Τσαρτελλούι εσύ μπορεί να μεν κωλώνεις, αλλά εγώ επηρεάζουμουν. Τωρά νομίζω εν καλύτερα τα πράματα. Άμα εδυσκολεύτηκες να με έβρεις σημαίνει ότι ο σκοπός επιτεύχθηκεν;p